تفسیر محیط رسوبی سازند دلیچای بر مبنای مطالعات پالینولوژیکی و میکروفاسیس در برش درجزین در استان سمنان

سازند دلیچای با لیتولوژی شیلی مارنی با میان لایه های آهکی به ضخامت ۶۳۱ متر در برش درجزین در شمال شرق سمنان مورد بررسی قرار گرفت. این سازند در مرز زیرین خود به طور ناهمساز و با یک لایه کنگلومرایی بر روی سازند شمشک قرار می گیرد و در مرز بالایی خود به طور هم شیب و با گذر تدریجی توسط سنگ آهک های ستبر لایه سازند لار پوشیده می شود. جهت تعیین محیط دیرینه از مطالعات میکروفاسیسی و مطالعات پالینولوژیکی (فراوانی و تنوع داینوسیست ها، نسبت داینوسیست های پروکسیمیت به کوریت، مطالعات پالینوفاسیسی و فاکتورهای حفاظت از مواد ارگانیکی) استفاده شد. بالا بودن درصد اسپور و حضور مواد آمرف شفاف به همراه فراوانی از فرامینیفرهای بنتیک دارای پوسته پورسلانوز و حضور داینوسیست های شاخصی چون Nannoceratopsis gracilis و Pareodinia ceratophora موید یک محیط کم عمق با شرایط احیایی (محیط لاگون) در قسمت های ابتدایی از برش مورد مطالعه است. به تدریج به سمت بالای برش مورد مطالعه افزایش تنوع و فراوانی داینوسیست ها بویژه فرم های کوریت به همراه کاهش نسبت اسپور و پولن و فیتوکلاست ها مشاهده می گردد. این شرایط به همراه ظهور فرامینیفرهای پلانکتون و افزایش تعداد آن ها، فراونی رادیولرها و دوکفه ای پلاژیک به سمت بالای برش نشانه پیشروی و نهشته شدن در یک محیط دریایی باز است.

کلیدواژه ها:

محیط رسوبی ، سازند دلیچای ، پالینومورف ، میکروفاسیس