عملکرد فرآیند پسایندسازی در گفتار کودکان مبتلا به اوتیسم و کم شنوا

مطالعه و تحقیق پیرامون ویژگی­های نحوی در گفتار کودکان مبتلا به اوتیسم و کم­شنوا یکی از موضوعات مورد توجه زبان­شناسان و آسیب­شناسان زبان است و به ویژه در سال­های اخیر پژوهش­های بسیاری در این حیطه انجام شده است. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی و مطالعه فرآیند پسایندسازی در گفتار کودکان اوتیستیک و کم­شنوا و عادی با توجه به عامل غیر زبانی جنسیت است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۲۰ کودک کم­شنوا، ۲۰ کودک اوتیستیک و ۲۰ کودک عادی به عنوان گروه شاهد است. در این پژوهش به منظور سنجش میزان پسایندسازی از آزمون تصاویر متوالی و گفتار آزاد استفاده و سپس مکالمات ضبط شده تحلیل و میانگین رخداد فرایند پسایندسازی برای هر گروه محاسبه می­شود. هم چنین از آزمون تی جهت تعیین میزان همبستگی میان عامل زبانی و عامل غیرزبانی جنسیت استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که پسایندسازی اسامی در گفتار گروه کودکان کم­شنوا در مقایسه با دیگر گروه­ها از بسامد وقوع بیشتری برخوردار است. هم­چنین کودکان عادی به لحاظ وقوع پسایندسازی در گفتارشان در مرتبه بعدی قرار دارند. علاوه بر این، میزان رخداد پسایندسازی در گفتار دختران و پسران تفاوت معناداری با یکدیگر دارد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، کم شنوا ، فرایند پسایندسازی ، جنسیت