بررسی ویژگیهای زمین شناسی مهندسی ساختگاه سد سنگرد

سد سنگرد بر روی رودخانه سنگرد ، یکی از سرشاخه های کال شور در استان خراسان و در 50 کیلومتری جنوب شرق سبزوار قرار دارد. ساختگاه سد از سازندهای دوران سوم زمین شناسی، ائوسن میانی و فوقانی (رسوبات فیلشی و تبخیری) تشکیل شده که بخشی از زون ساختمانی ایرا ن مرکزی می باشد. رسوبات عهد حاضر در بستر رودخانه به حداکثر ضخامت 16 متر و حداقل دو متر می رسد. تراس رودخانه ای به صورت پوشش کم ضخامت روی آنها قرار گرفته است. لیتولوژی واحد فلیشی و مارنی – تبخیری از تکرار متوالی لایه های ماسه سنگ – کنگلومرا، مارن و مارنهای ژیپس دار تشکیل شده است. از ناپیوستگی های مهم ساختگاه سد که پایداری و نفوذپذیری سنگها را تحت تاثیر قرار داده، می توان به سه دسته درزه و سطوح لایه بندی اشاره کرد. سیستم ناپیوستگی ها، تکیه گاه راست را نسبت به تکیه گاه چپ بیشتر تحت تاثیر قرار داده است. از نظر فراوانی، در تکیه گاه سمت راست در واحد سطح بطور متوسط دو تا سه عدد و در تکیه گاه سمت چپ در هر چهار متر مربع، یکک عدد درزه مشاهده می شود. ناپیوستگیها غالبا دارا باز شدگی متوسط بین یک تا دو سانتیمتر بوده و بطور متوسط فاصله بین درزه ها در تکیه گاه راست بین 50 تا 80 سانتیمتر و در تکیه گاه سمت چپ بین 1/5 تا دو متر می باشد. سطح درزه ها از نظر کیفیت در حد زبر تشخیص داده شده است. میزان هوازدگی نیز در بعضی قسمتها قابل توجه می باشد.