مروری بر روش های مدیریت بحران با کمک یک سیستم چندعامله توزیع شده مشارکتی خودکار متشکل از وسایل بدون سرنشین

این مقاله به بررسی نقش سیستم های چند عامله در بهبود عملکرد تیم مدیریت بحران اختصاص دارد. هنگام وقوع بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله، واکنش و تصمیم گیری سریع تیم مدیریت بحران نقشی بسیار حیاتی در کاهش تلفات و آسیب ها دارد. برای مدیریت سریع بحران، با نظارت هوایی می توان میزان خسارات اولیه را تخمین زد و ضمن شناسایی افراد و نواحی آسیب دیده، برای امداد رسانی اولویت بندی کرد. همچنین با نظارت هوایی می توان راه های باز حمل و نقل را شناسایی و مسیر بهینه را برای خودروهای امدادرسانی طراحی نمود تا در کمترین زمان و بهترین مسیر ممکن به محلآسیب برسند؛ بنابراین پس از وقوع بحران، تهیه نقشه جامع از منطقه به منظور ارزیابی دقیق میزان خسارات و تلفات و همچنین اولویت بندی منطقه جهت امدادرسانی، در بهبود مدیریت بحران بسیار موثر و حیاتی خواهد بود که بدین منظور استفاده از سیستم چند عامله ی پیشنهاد شده در این مقاله، می تواند بسیار مفید واقع شود. در این تحقیق، ابتدا کلیات و مفاهیم سیستم چند عامله، مزایای آن و چالش های طراحی سیستم چند عامله مورد بررسی قرار گرفته است. سپس مطالعات انجام شده در زمینه به کارگیری انواع وسایل بدون سرنشین در قالب یک سیستم چند عامله مشارکتی برای کمک به تیم مدیریت بحران به تفکیک نوع بحران، کاربرد و ماموریت و همچنین انواع وسایل بدون سرنشین مورد استفاده، مرور و دسته بندی شده است. در نهایت با بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه برای هر یک از کاربردهای سیستم چند عامله در مدیریت بحران یک طرح مفهومی پیشنهادی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، سیستم چند عامله غیرهمگن ، کنترل پوشش ، کنترل توزیع شده مشارکتی