بررسی اثر زمان غوطه وری در محلول کلرید سدیم بر میزان حفاظت از خوردگی پوشش سیلانی اعمال شده بر مس

در این تحقیق به بررسی اثر زمان های مختلف غوطه وری در محلول کلرید سدیم ۵/۳ درصد وزنی بر میزان راندمان حفاظت از خوردگی پوشش سیلانی پرداخته شد. این پوشش از دو ترکیب سیلانی تترا اتیل اورتو سیلیکات (TEOS) و تری مرکاپتوپروپیل (تری‎متوکسی‎سیلان) (MPTMS) تشکیل و به روش غوطه وری بر زیر لایه مسی اعمال شد. آزمون طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه نشان داد که پوشش TEOS+MPTMS، از طریق دنباله گوگردی خود با سطح مس پیوند کووالانسی Cu-S برقرار کرده است. تصاویر میکروسکوپ نیروی اتمی به دست آمده بعد از ۱۲۰ ساعت غوطه وری، تخریب کمی را برای سطح پوشش TEOS+MPTMS نشان داد که مطابق با تصویر به دست آمده از میکروسکوپ نوری بود. رفتار الکتروشیمیایی نمونه های مس بدون پوشش و پوشش دار با استفاده از آزمون های پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین حفاظت از خوردگی مس توسط پوشش، در ساعات اولیه غوطه وری به دست آمد و میزان آن با گذشت زمان کاهش یافت؛ اما حتی بعد از گذشت ۱۶۸ ساعت، پوشش سیلانی ایجاد شده اثر بازدارندگی خود را حفظ کرده است.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، مس ، ترکیب های سیلانی ، زمان غوطه وری و یون کلرید