شناخت سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی ظفرقند (جنوبخاوری اردستان) به روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS)

توده گرانیتوییدی ظفرقند با گستره ترکیبی گابرو تا گرانیت و سن اوایل تا اواسط میوسن در ۳۵ کیلومتری جنوبخاوری اردستان رخنمون دارد. این توده نفوذی درون سنگ های آتشفشانی و آتشفشانی-رسوبی ائوسن در پهنه ساختاری ارومیه-دختر جایگزین شده است. در این پژوهش، سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی ظفرقند به روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی برای نخستین بار بررسی شد. برپایه بررسی های صحرایی، سنگ نگاری،تجزیه و تحلیل پارامترهای مغناطیسی اندازه گیری شده، توده نفوذی ظفرقند به ۵ قلمروتقسیم شده است. قلمروهای ۲ و ۴ گابرویی تا کوارتزدیوریتی و قلمروهای ۱، ۳ و ۵ گرانودیوریتی تا گرانیتی هستند. برپایه همه شواهد، به ویژه شواهدی از آمیزش ماگمایی در مناطق مرزی قلمروهای دارای ترکیبات بازیک-حد واسط (گابرو تا کوارتزدیوریت) و قلمروهای دارای ترکیب های فلسیک تر (گرانودیوریت، گرانیت و تونالیت)، به نظر می رسد قلمروهای ۲ و ۴ منطقه های تغذیه کننده بوده اند. همچنین، نخست این قلمروها جایگزین شده اند و سپس در قلمروهای ۱، ۳ و ۵، جریان های ماگمایی کم شیب بزرگ (یا چه بسا به صورت یک سیل) جایگزین شده‎اند. قلمرو ۱ خود دارای دو زیرقلمرو A۱ و B۱ است. گفتنی است که در هنگام جایگیری این توده نفوذی، فرایندهای جدایش بلورین، آمیزش ماگمایی و آلایش پوسته ای در پیدایش و تحول آن سهیم بوده اند

کلیدواژه ها:

ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی ، مناطق تغذیه کننده ، سیل ، ظفرقند ، پهنه ساختاری ارومیه- دختر