تاثیر زوج درمانی تلفیقی به روش دایمند بر کیفیت رابطه جنسی و استرس والدینی زوجین دارای فرزند زیر سه سال

هدف: انتقال به دوره­ی والدگری غالبا با شور و نشاط و لذت فراوانی همراه است، اما این مرحله تغییرات زیادی را به دنبال دارد که می­تواند کارکردهای فردی و زوجی را تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش، با هدف بررسی تاثیر زوج درمانی تلفیقی به روش دایمند بر کیفیت رابطه جنسی و استرس والدینی زوجین دارای فرزند زیر سه سال انجام شده است.روش­: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، کلیه زوجین دارای فرزند کمتر از ۳ سال بودند که در سال ۱۳۹۹ به مراکز مشاوره شهرستان بهبهان مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش، ۲۰ زوج بودند که به صورت نمونه­ گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۰ زوج) گمارده شدند. اعضای گروه آزمایش، به صورت گروهی تحت زوج درمانی تلفیقی به روش دایمند در ۶ جلسه ۹۰ دقیقه­ای قرار گرفتند. ابزار جمع­آوری داده­ ها، شامل مقیاس کیفیت رابطه جنسی زناشویی و مقیاس استرس والدینی بود. داده­ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک ­متغیری تحلیل شد.یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد که بین گروه­ها از نظر کیفیت رابطه جنسی و استرس والدینی تفاوت معنی­داری وجود داشت. به عبارت دیگر، زوج­­درمانی تلفیقی به روش دایمند باعث افزایش معنی­دار کیفیت رابطه جنسی  (۰۰۱/۰ , p < ۹۴۴/۴۸۵F=) و کاهش معنی ­دار استرس والدینی (۰۰۱/۰ , p < ۶۴۷/۲۷۴F=) زوجین شد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی تلفیقی به روش الماس ، کیفیت رابطه جنسی ، استرس والدینی