مهدویت در سیره علوی

عقیده به مهدی موعود به مسلمانان اختصاص ندارد بلکه تمام ادیان و مذاهب آسمانی در این عقیده شرکت دارند. پیروان همه ادیان عقیدهدارند که در یک عصر تاریک و بحرانی جهان که فساد و بیدادگری و بی دینی همه جا را فراگیرد یک نجات دهنده بزرگ جهانی طلوع میکند و بواسطه نیروی فوق العاده غیبی اوضاع آشفته جهان را اصلاح می کند و خداپرستی را بر دینی و مادیگری غلبه می دهد. این نویدخوش را نه تنها در تمام کتاب هایی که به عنوان کتاب آسمان باقی مانده مانندکتاب زنده و پازند و کتاب جا ماسبنامه که از کتاب هاییمقدس زرتشتیان می باشد، کتاب تورات و ملحقات آن کتاب مقدس یهود شمرده می شود و کتاب انجیل عیسویان، می توان پیدا کرد،بلکه در کتاب های مقدس برا همه بودائیان نیز کم و بیش دیده می شود. بعد از رحلت رسول اکرم (ص) نیز موضوع مهدویت، در بینمسلمین و اصحاب ائمه اطهار شایع و مورد بحث بود. اهل بیت پیغمبر و حاملین علوم و اسرار نبوت، که از همه کس، به اخبار واحادیث پیغمبر آشناتر بودند، درباره مهدی سخن می گفتند و به سولات مردم پاسخ می دادند. بدین منظور دز این پژوهش بهروش اسنادی ابتدا بعد از بیان علل پیدایش مهدویت، قرآن و مهدویت، اعتقاد به منجی در سایر ادیان دیدگاه های خانواده پیامبردرخصوص موضوع مهدویت پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، سیره علوی ، قرآن ، ادیان الهی