بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه بر رضایت زناشویی با میانجیگری استدلال اخلاقی در زوجین شاغل در اداره بهزیستی استان خراسان رضوی

طرحواره های ناسازگار اولیه و استدلال اخلاقی از عوامل بسیار با اهمیت در حوزه خانواده و رضایت زناشویی هستند. اگر چه پژوهش های زیادی در این مورد انجام شده است اما به استدلال اخلاقی بصورت نقش میانجی توجهی نشده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه طرحواره های ناسازگاراولیه و رضایت زناشویی با میانجی گری استدلال اخلاقی در زوجین شاغل در اداره بهزیستی استان خراسان رضوی مورد بررسی قرار گرفته و انجام شد. به این منظور حجم نمونه ۲۰۰ نفر در نظر گرفته شد که به صورت در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های پژوهش توسط آنها تکمیل شد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش عبارتند از؛ فرم کوتاه پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ، آزمون رشد استدلال اخلاقی معنوی پور و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از نرم افزارهای"SPSS" و "AMOS" استفاده شد و مدل مفهومی تحقیق، با استفاده از آزمون معادلات ساختاری آزموده شد. نتایج نشان داد، طرحواره طردشدگی وخود گردانی با استدلال اخلاقی درزوجین رابطه معناداری ندارد. همچنین طرحواره بازداری، و نقص و شرم با استدلال اخلاقی در زوجین رابطه معناداری دارند. بین طرحواره دیگرجهت مندی و محدودیت های مختل با استدلال اخلاقی رابطه معناداری مشاهده نگردید. در ادامه نقش واسطه ای استدلال اخلاقی با طرحواره ها و رضلیت زناشویی مورد بررسی قرار گرفت. طرحواره طرد شدگی، بازداری، خودگردانی و نقص وشرم با کاهش استدلال اخلاقی، رضایت زناشویی را کاهش می دهند. با توجه به تاثیرات استدلال اخلاقی در پیش بینی رضایت زناشویی در زوجین می توان از نتایج این پژوهش در حیطه مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره خانواده و کارگاه های آموزشی استفاده کرد؛ لذا به متخصصان حوزه روانشناسی و خانواده پیشنهاد می شود که با فراهم آوردن زمینه و برنامه هایی در جهت آموزش استدلال اخلاقی و رشد اخلاق به افراد جامعه زمینه را فراهم کرده و اقدامات لازم را انجام دهند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار ، رضایت زناشویی ، استدلال اخلاقی