اثربخشی بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری

هدف از این پژوهش اثربخشی بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری بود. روش تحقیق پژوهش با طرح پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی انجام شد.جامعه آماری کلیه دانش آموزان داری اختلالات یادگیری در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند (۹۶=N) که از بین آنها تعداد ۳۲ دانش اموز مبتلا اختلالات یادگیری که ۱۶ نفر دانش آموز دختر و ۱۶ نفر پسر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون برج لندن، آزمون وکسلر بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. برای نشان دادن تفاوت اثر بازی درمانی بر کارکرد اجرایی دانش آموزان دختر و پسر دارای اختلالات یادگیری از آزمون t مستقل استفاده می شود .در مرحله پیش آزمون مقدار فیشر ۱/۴۶۶ با سطح معناداری بیشتر از ۰/۰۵ معنادار نبود.یعنی بین دختر و پسر تفاوتی وجود نداشته است ولی در مرحله پس آزمون مقدار فیشر ۴/۳۹۲ با سطح معناداری (۰/۰۳۳) کمتر از ۰/۰۵ معنا دار شده است یعنی این تفاوت دیده نشد. با توجه به میانگین های بدست آمده مقدار میانگین تاثیر بازی درمانی در بین دختران با عدد ۱۳/۳۹ نسبت به پسران با مقدار ۱۲/۸۲ بیشتر بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری تاثیر گذار باشد و میزان اختلالات یادگیری را در آنها کاهش و یا بهبود بدهد. بنابراین می توان به عنوان یک روش مداخله موثر برروی دانش آموزان از آن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، کارکردهای اجرایی ، اختلالات یادگیری