بررسی ویژگی های شخصیتی و تعاملات اجتماعی کودکان ابتدایی

خانواده و خانه محلی برای ، امنیت، آرامش روانی حاکم بر خانه و استفاده از امکانات و فرصت های بی شماری که پدر، مادر و کودکان برای آموزش و ارتقای توانمندی های شان در اختیار دارند، از جمله ویژگی هایی هستند که ارزش درسها و تجربه های دوران کودکی را صد چندان می کنند. اگر کودکی هنگام آموزش مهارتی در خانه، شکست بخورد و نتواند آن مهارت را به درستی انجام دهد، مشکلی پیش نمی آید، زیرا او می تواند با تکرار و تمرین بیشتر، آن مهارت را یاد بگیرد. کودک اطمینان دارد که پدر و مادرش با مهربانی، محبت خود، و آرامش، قادرند آن مهارت را به تدریج به او بیاموزند. در واقع، روابط عاطفی ای که بین پدر، مادر و فرزندان وجود دارد، موجب آسان سازی روند آموزش و به دنبال آن تحکیم روابط بین آنها می شود.الفبای زندگی کردن برای کودکان»، شامل مهارتهای اساسی و اولیه ای است که کودکان را برای زندگی کردن در جمع خانواده و ورود به اجتماع آینده شان آماده می سازد. رعایت بهداشت فردی، برقراری ارتباط با دیگران، وقت شناسی، به کارگیری قدرت خلاقیت و ابتکار، مسئولیت پذیری، خانه داری، تصمیم گیری، مدیریت مالی و زندگی اجتماعی از جمله مهارتهایی هستند که کودکان با دانستن و به کارگیری آنها می توانند بسیاری از نیازهای اساسی خود را برطرف نمایند. آموزش و یادگیری زودهنگام این مهارت ها موجب تسلط و کاردانی بیشتر کودکان بر حل مشکلات و نابسامانی های زندگی شان می شود. پدر و مادرها می توانند با آموزش های روزمره ی خود و استفاده از روش های ساده ای که در متن کتاب آمده است، فرزندانشان را با الفبای زندگی آشنا کنند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، کودکان ، تعاملات ، ابتدایی