مولفه های ضمانت اجرای مطلوب تعهدات قراردادی از منظر تحلیل های اقتصادی حقوقی

ضمانت اجرا عکس العمل قانونی است که عدم رعایت مقررات قانونی یا تعهدات حقوقی، آن را در پی داشته و وسیله احقاق حق و استیفای حق به شمار می رود و چون ابزاری قانونی محسوب می شود، حمایت قواعد عمومی را به طور مستقیم یا غیر مستقیم می طلبد. مهم ترین هدف وضع ضمانت اجرای قراردادی، کارآیی قراردادی است تا در قلمرو آن قرارداد بیش ترین کارآیی حقوقی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نصیب فرد و جامعه شود. از منظر اقتصاد حقوق یک ضمانت اجرای حقوقی زمانی کارآمد تلقی می شود که مجموع منافع آن بیش تر از مجموع هزینه های آن باشد. لذا ضمانت اجراهای حقوقی باید دارای ویژگی هایی از قبیل بازدارندگی، جامع و مانع بودن در جهت سد تقلب، اتوماتیک بودن، عدم وابستگی به عامل خارجی دیگر، برقرارکننده تعادل و توازن حقوق طرفین، مقید به علم و آگاهی بودن و... باشد. در این میان قانونگذار ابزاهای ضمانتی را پیش بینی کرده است که برخی از مولفه های مذکور را دارا نیست که از آن جمله می توان به «حق حبس» اشاره کرد. این مقاله که ناظر به ضمانت اجراهای قانونی برای قراداده است، از روش کتابخانه ای و به صورت مطالعه تطبیقی خرد به سرانجام رسیده، در حقیقت نقدی بر این ابزار ضمانتی است.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، ضمانت اجرا ، نقض تعهد ، حق حبس ، ابزار های ضمانتی