بررسی مقایسه ای انگیزه شغلی کارکنان ستادی و عملیاتی مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۹۲

مقدمه: مدیران با شناخت و پیش بینی انگیزه ها و نیازهای واقعی کارکنان می توانند به ارضای نیازها و انگیزه های آنان پاسخ دهند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه انگیزش شغلی کارکنان ستادی و عملیاتی مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که در سال ۱۳۹۲ انجام شد. نمونه پژوهش کلیه کارکنان ستادی و عملیاتی مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان مشتمل بر ۱۵۰ نفر که به روش سرشماری انتخاب گردیدند، بود. ابزار تحقیق پرسشنامه ای روا و پایا با ضریب آلفای کرونباخ ۹۲/۰، مشتمل بر ۳۱ سوال (۵حیطه عوامل روانی با ۷ سوال و حداکثر امتیاز ۳۵، عوامل رفاهی با ۶ سوال و حداکثر امتیاز۳۰، عوامل آموزشی با ۸ سوال و حداکثر امتیاز ۴۰، عوامل مالی و عوامل اداری به ترتیب با ۳ و حداکثر امتیاز ۱۵و ۲ سوال با حدکثر امتیاز ۱۰) که حداکثر نمره اکتسابی کل ۱۵۵ بود. داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون های nova ،t-test، مجذور کای، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون پپرسون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۱۹ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در کارکنان ستادی میانگین عوامل روانی ۰۷/۲۰، رفاهی ۶۳/۱۶، آموزشی ۳۳/۲۵، مالی ۳۴/۶ و اداری ۱۶/۸ و در کارکنان عملیاتی میانگین عوامل روانی ۳۴/۲۰، رفاهی ۵۵/۱۶، آموزشی ۳۳/۲۵، مالی ۵۱/۶ و اداری ۳۹/۸ بودند. کارکنان در سطح متوسط انگیزش شغلی قرار داشتند. رابطه معنی داری بین انگیزش شغلی و خصوصیات جمعیت شناختی در کارکنان عملیاتی و ستادی وجود نداشت. نتیجه گیری: کارکنان ستادی و عملیاتی مورد مطالعه از اولویت های انگیزشی یکسانی برخوردار بودند. به نظر می رسد که بهتر است عوامل روانی، آموزشی و رفاهی جهت ایجاد رضایت مندی و انگیزش کارکنان و نهایتا عملکرد بهترآنها در اولویت های مورد نظر مدیران قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Job motivation ، staff ، oprational workers ، Management Emergency Medical Center ، Kerman University of Medical Sciences ، انگیزه شغلی ، کارکنان ستادی ، کارکنان عملیاتی ، مرکز مدیریت حوادث و فوریتها ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان