تاثیر مداخلات خانواده محور، بر اضطراب و افسردگی خانواده بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری بستری در بخش مراقبت های ویژه: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه:  خانواده بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، در حمایت از بیمار، نقش اساسی ایفا می کنند، و می بایست از نظر روحی و روانی کاملا سالم باشند، لذا، هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر مداخلات خانواده محور، بر اضطراب و افسردگی خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بود. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده، با طراحی قبل و بعد بود، که در سال ۱۳۹۸ در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهدای عشایر و شهید رحیمی خرم آباد انجام شد. ۷۰ نفر از اعضاء خانواده بیماران بستری، به روش آسان انتخاب و به صورت بلوکهای تصادفی  طبقه ای از نظر جنس، در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی، گردآوری شدند. مداخله بر اساس الگوی خانواده محور انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۹، آزمونهای آماری کای دو، تی مستقل، تی زوجی و آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: داده ها بیانگر این بود، که بین تغییرات میانگین نمره ی اضطراب و افسردگی دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معناداری وجود دارد(۰۰۱/۰p=)، به طوری که مداخله باعث کاهش معناداری در میانگین نمره اضطراب و افسردگی شد. نتیجه­ گیری: مشارکت دادن اعضای خانواده بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، در مراقبت از بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه، می تواند نقش موثری در بهبود وضعیت روحی و روانی خانواده بیمار داشته باشد.

کلیدواژه ها:

low-conscious Patients ، Intensive care unit ، Anxiety ، Depression ، Family- Centered intervention ، بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری ، بخش مراقبت های ویژه ، اضطراب ، افسردگی ، مداخلات خانواده محور