بررسی کارآیی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها
محل انتشار: مجله مدیریت ارتقای سلامت، دوره: 5، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 196
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-5-1_002
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: لازمه کنترل هزینه های بیمارستان به عنوان مهمترین واحد عملیاتی نظام بهداشت، آشنایی با مفاهیم اقتصادی نظیر کارایی است. هدف این مطالعه تعیین کارآیی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای، برای سنجش کارایی ۱۲بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، از روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شد. نهاده ها شامل: تعداد پزشک و کارکنان پرستاری (سناریوی ۱) بعلاوه تعداد تخت فعال، میزان گردش تخت (سناریوی۲) بود. ستانده ها نیز شامل: تعداد بیماران ترخیص شده (حالت ۱) و کارکرد اتاق عمل (حالت۲) بود. اطلاعات با استفاده از مستندات موجود در معاونت درمان و "فرم اطلاعات عمومی بیمارستان" (Hospital’s General Information Form)، جمع آوری و با نرم افزار Deep۲.۱ آنالیز شد.
یافته ها: کمترین میانگین کارایی فنی در سال ۱۳۹۲، ۰۴۸/۰ و در نیمسال اول ۱۳۹۳، ۱۹۴/۰ بود. بیمارستانهای ۵ و۶ در سال ۱۳۹۲ و بیمارستانهای ۱و۲و۳ در نیمسال اول ۱۳۹۳ بیشترین میزان کارایی (۰۰۰/۱) را داشتند.
نتیجه گیری: در بیمارستان هایی که کارایی کمتر از یک داشتند عدم کارایی مربوط به کارایی مقیاس و فنی می باشد. لذا، اصلاح این دو نوع کارایی، موجب کسب کارآیی مطلوب خواهد شد. پیشنهاد می شود بیمارستان های مذکور با بهینه سازی تعداد مازادهای خود، حتی المقدور از مقادیر اولیه نهاده ها کم کنند تا به کارایی مطلوب دست یابند.
کلیدواژه ها:
Technical efficiency ، Managerial efficiency ، Scale efficiency ، Data Envelopement Analysis ، Yield to scale. ، کارآیی فنی ، کارآیی مدیریتی ، کارآیی مقیاس ، تحلیل پوششی داده ها ، بازده به مقیاس
نویسندگان
سعاد محفوظ پور
Safety Promotion and Injury Prevention Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
بهروز پورآقا
School of Public Health, Medical University of Alborz, Karaj, Iran
زهرا عابدی
Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
سهیلا ستاری وند
International Branch of Behesti University of Medical Sciences Tehran, Iran