تاثیر داستانگویی بر دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های سالمندان در باره مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان

مقدمه: مراقبان آسایشگاه های سالمندان بخش عمده ای از وظیفه پرستاری و مراقبت از سالمندان را برعهده دارند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر داستان گویی بر دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های سالمندان در باره مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان بود. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است که بر روی ۴۷ مراقب رسمی شاغل در آسایشگاه های سالمندان شهر شیراز انجام گرفت. " آزمون حقایق دوران سالمندی" (Facts on Aging Quiz) و "مقیاس نگرش نسبت به سالمندان کوگان" (Cogan’s Attitudes Toward Older People Scale) توسط مشارکت کنندگان تکمیل شد. نسبت روایی محتوا، شاخص روایی محتوای و پایایی به روش آلفای کرونباخ ابزارهای فوق بررسی و تایید شد. مراقبان در طی ۵ جلسه داستان هایی را که از تجربه کار با سالمندان به یاد داشتند بر اساس پروتکل آموزشی از پیش تعیین شده با سایر اعضای گروه به اشتراک گذاشتند. داده با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۱۶ تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمرات "آزمون حقایق دوران سالمندی" در مراحل قبل، بعد و پیگیری به ترتیب۸۷/۰۴، ۹/۹ و ۱۰/۴۶بود. میانگین نمرات نگرش نسبت به سالمندان در مراحل قبل، و بعد از مداخله و پیگیری به ترتیب ۱۰۸/۲۳، ۱۱۱/۳۸و ۱۱۱/۹۵بود. برگزاری جلسات داستان گویی بر دانش مراقبان و نگرش آن ها در زمینه مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان تاثیر مثبت معناداری (۰/۰۵> P) داشته است. نتیجه گیری: استفاده از روش داستان گویی موجب بهبود دانش و نگرش مراقبان آسایشگاه های شهر شیراز نسبت به مفهوم سالمندی و مراقبت از سالمندان شد. پیشنهاد می شود برنامه هایی به منظور انتقال دانش به شیوه داستان گویی تدوین و به آسایشگاه ها معرفی شود.

کلیدواژه ها:

Storytelling ، Attitude ، Knowledge Transfer ، Aged ، Formal Caregiver ، Nursing Home ، داستان گویی ، نگرش ، انتقال دانش ، سالمند ، مراقب رسمی ، آسایشگاه سالمندان