همبستگی برخی شاخص های سلامت جسمانی با تعهد سازمانی در میان اعضای هیئت علمی و کارکنان مرد دانشگاه هنر اسلامی تبریز

مقدمه: اعضای هیئت علمی و کارمندان سرمایه های انسانی مهم در دانشگاه ها هستند و سلامت جسمی آن ها اهمیت بسیاری دارد زیرا می تواند بر تعهد سازمانی شان اثرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی برخی شاخص های سلامت جسمانی با تعهد سازمانی در بین اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه هنر اسلامی تبریز می باشد. روش کار: روش مطالعه حاضر، توصیفی - همبستگی می باشد. ۶۰ تن از کارکنان و اعضای هیئت علمی مرد دانشگاه بطور تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی و "پرسشنامه  تعهد سازمانی آلن و مایر"  Allen & Meyer's Organizational Commitment Questionnaire  استفاده شد. روایی پرسشنامه با روش روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همبستگی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. همچنین شاخص های سلامت جسمانی، حداکثر اکسیژن مصرفی و درصد توده چربی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۳ انجام گرفت.  یافته ها: حداکثر اکسیژن مصرفی با تعهد سازمانی همبستگی معنا دار و مستقیم (۲۷/۰=r ،۰۳/۰= P-value) و درصد توده چربی با تعهد سازمانی همبستگی معنادار و معکوس دارد (۳۳/۰-=r، ۰۰/۰= P-value). بین تعهد سازمانی و ۳ زیر مولفه آن در میان اعضای هیات علمی و کارکنان تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P).  نتیجه گیری:  برخی شاخص های سلامت از جمله درصد توده چربی و حداکثر اکسیژن مصرفی با تعهد سازمانی افراد همبستگی معنا داری دارند. پیشنهاد می شود مسئولین دانشگاه نسبت به ارتقای سلامت جسمانی نیروی انسانی خودبرنامه ریزی مستمر داشته باشند.  

کلیدواژه ها:

Maximum Oxygen Consumption ، Fat Mass ، Organizational Commitment ، Faculty Members ، Staff. ، حداکثر اکسیژن مصرفی ، درصد توده چربی ، تعهد سازمانی ، اعضای هیئت علمی ، کارکنان.