تاثیر مگنت تراپی ثابت بر میزان دامنه ی حرکتی غیر فعال بدون درد شانه در بیماران مبتلا به نیمه دررفتگی شانه پس از سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: یکی از عوارض سکته مغزی فلج یک نیمه بدن است که میتواند موجب نیمه دررفتگی مفصل شانه و کاهش دامنه ی حرکتی غیرفعال شانه مبتلا و در نتیجه محدودیت حرکت گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مگنت تراپی ثابت بر دامنه حرکتی غیر فعال بدون درد شانه در بیماران مبتلا به نیمه دررفتگی شانه پس از سکته مغزی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی ۳۶ بیمار مبتلا به سکته مغزی ( ۱۸ نفر در گروه مداخله و ۱۸ نفر در گروه کنترل) مراجعه کننده به مرکز توانبخشی سکته مغزی تبسم تهران در سال ۱۳۹۵ انجام شد. برای انجام مداخله از شانه بندهای طبی با خاصیت مغناطیسی از جنس نئودیمیوم با شدت ۱۵۰۰ گوس در گروه مداخله و از شانه بندهای طبی بدون خاصیت مغناطیسی برای گروه شاهد استفاده شد. دامنه ی حرکتی (ابداکشن) غیر فعال بدون درد شانه ی مبتلا به نیمه دررفتگی شانه ی ناشی از همی پلژی بوسیله ی گونیومتر زیر نظر کاردرمانگر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه ۱۸ و به کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد. سطح معنی داری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از مگنت تراپی میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله به طور معنی داری(۰/۰۲۳) افزایش یافته بود. مقایسه ی پس آزمون بین دو گروه مداخله و کنترل نیز نشان داد که میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله بیشتر بود اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: مگنت تراپی به عنوان یک درمان مکمل، کم هزینه و ایمن با افزایش دامنه ی حرکتی بدون درد شانه میتواند به بهبود فعالیتهای فرد و پیشگیری از عوارض کمک کند. مطالعات بیشتر در زمینه ی تاثیر گذاری مگنت تراپی در بهبود دامنه ی حرکتی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Magnet Therapy Shoulder Subluxation Complementary and Alternative Medicine ، مگنت تراپی ، نیمه دررفتگی شانه ، طب مکمل و جایگزین ، درد شانه