بررسی تاثیر آموزش به بیمار و پیگیری تلفنی توسط پرستار بر میزان امیدواری بیماران نارسایی قلبی

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش به بیمار و پیگیری تلفنی توسط پرستار بر میزان امیدواری در بیماران نارسایی قلبی انجام شد. روش: در این پژوهش ۱۸۹ بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی در ۳ گروه شاهد و یا آزمون قرار گرفتند. گروه شاهد فقط مراقبت های روتین بیمارستانی را دریافت کرد. گروه آزمون اول حین ترخیص به مدت یک ساعت آموزش حضوری و یک کتابچه آموزشی محقق ساخته دریافت کرد. گروه آزمون دوم علاوه بر دریافت آموزش حضوری و کتابچه آموزشی حین ترخیص، ۳ ماه پیگیری تلفنی توسط پرستار را بعد از ترخیص دریافت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های جمعیت شناختی و امیدواری میلر (Miller) بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS v.۱۸ صورت گرفت. یافته ها: قبل از انجام مداخله اختلاف معناداری بین میانگین های امیدواری سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت (۳۵۴/۰=p). بعد از انجام مداخله اختلاف معناداری بین میانگین های امیدواری هر سه گروه وجود داشت (۰۰۴/۰=p). نتیجه گیری: آموزش به بیمار همراه با پیگیری تلفنی بعد از ترخیص توسط پرستار به طور معناداری باعث افزایش امیدواری بیماران نارسایی قلبی می شود و این نوع مداخله کم هزینه می تواند جهت ارتقای امیدواری بیماران نارسایی قلبی بعد از ترخیص موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Heart failure ، education at discharge ، telephone follow up by nurse ، hope ، نارسایی قلبی ، آموزش حین ترخیص ، پیگیری تلفنی توسط پرستار ، امیدواری