ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های ارتباطی میان فردی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد تهران پزشکی

مقدمه: در حوزه پرستاری، تفکر انتقادی از ارکان ضروری برای پرستار محسوب می شود که در این راستا یکی از ویژگی های پرستار دارای تفکر انتقادی، داشتن مهارت های ارتباطی بین فردی مناسب است. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های ارتباطی بین فردی در دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران سال ۱۳۹۲ بود. روش: این مطالعه توصیفی همبستگی برروی ۳۰۰ نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم مقطع کارشناسی رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران در سال ۱۳۹۲ انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه های استاندارد گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا و مهارت های ارتباطی بین فردی بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS v.۱۷ استفاده گردید. یافته ها: بیشترین درصد دانشجویان (۷۱%) گرایش به تفکر انتقادی متزلزل داشتند و مهارت های ارتباطی بین فردی آن ها (۵۲%) در حد خیلی ضعیف بود. بین گرایش به تفکر انتقادی و مهارت های ارتباطی بین فردی تفاوت آماری مستقیم و معناداری وجود داشت (۰۰۰۱/۰=p، ۶۲/۰=r). نتیجه گیری: دانشجویان، دارای مهارت های ارتباطی بین فردی خوب، از گرایش به تفکر انتقادی مثبت تری برخوردارند و افراد با گرایش به تفکر انتقادی منفی دارای مهارت های ارتباطی بین فردی ضعیف تر می باشند. بنابراین توصیه می گردد مسوولان، مدیران و مدرسان پرستاری خواه در عرصه بالین و یا آموزش تئوری به مهارت های ارتباطی بین فردی که براساس یافته های به دست آمده از پژوهش موجب توسعه و بهبود تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری و پرستاران می گردد، توجه نماید.

کلیدواژه ها:

Thinking ، critically ، interpersonal communication ، nursing students ، تفکر ، انتقادی ، ارتباط بین فردی ، دانشجویان پرستاری