بررسی رابطه تفکر انتقادی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری

مقدمه: خودکارآمدی در بکارگیری دانش و مهارت های علمی و حرفه ای نقش مهمی دارد. با توسعه تفکر انتقادی و خودکارآمدی می توان دانشجویانی سازگار و فعال هم در عرصه یادگیری و هم در زندگی فردی و اجتماعی داشت. این مطالعه به بررسی رابطه میان تفکر انتقادی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری می پردازد. روش کار: پژوهش همبستگی حاضر با نمونه ای متشکل از تمامی دانشجوی پرستاری سال آخر به تعداد ۵۰ نفر در سال ۱۳۹۲ انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی، استاندارد سنجش مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب و خودکارآمدی عمومی شرر بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین مهارت های تفکر انتقادی با خودکارآمدی دانشجویان پرستاری همبستگی مثبت و معنادار آماری وجود داشت (۰/۴۲,P=۰/۰۰۲rs=). نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه مثبت میان مهارت های تفکر انتقادی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری، پرورش مهارت های تفکر سطح بالا به عنوان یکی از رسالت های مهم آموزش عالی، بکارگیری رویکردهای مناسب را که به توسعه این تفکرات می انجامد ضروری می سازد.

کلیدواژه ها:

Critical thinking ، Self-efficacy ، Nursing student ، تفکر انتقادی ، خودکارآمدی ، دانشجوی پرستاری