اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی دوازدهگانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی دانشآموزان دختر دوره پایه ششم ابتدایی دارای مشکلات رفتاری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 259

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNE-10-3_006

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از مشکلاتی که برخی از کودکان دارای مشکلات رفتاری تجربه می‍کنند، ناتوانی در ابراز همدلی است که این امر لزوم ارائه آموزش‍های روان شناختی را به این دسته از افراد ضروری می سازد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی دانش‍آموزان دختر دوره پایه ششم ابتدایی دارای مشکلات رفتاری انجام شد.    روش کار: جامعه آماری این پژوهش آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش‍آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود که تعداد ۳۰ دانش‍آموز مطابق با نمره برش در مقیاس درجهبندی مشکلات رفتاری Conners - فرم معلم و والدین، دارای مشکلات رفتاری تشخیص داده شدند که با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه‍های آزمایش و گواه (۱۵ نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه مقیاس همدلی Davis (۱۹۸۳) را تکمیل کردند و پس از اتمام ۱۲ جلسه آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد (هفته ای دو جلسه به مدت ۷ هفته) در گروه آزمایش، پرسشنامه همدلی  Davisتوسط گروه‍ها تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک ‍متغیره و چندمتغیره در نرم‍افزارSPSS.۱۶ تحلیل شدند. یافته‍ها: آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی و خرده مقیاس‍های آن (توجه همدلانه، دیدگاه‍گرایی و آشفتگی شخصی) کودکان دارای مشکلات رفتاری تاثیر دارد (۰۰۱/۰p< ). نتیجه‍گیری: با توجه به تاثیر آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر افزایش همدلی کودکان دارای مشکلات رفتاری؛ استفاده از این رویکرد به عنوان یک روش آموزشی موثر توصیه می شود.  

نویسندگان

رویا باغبان پور آذری

روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

شعله لیوارجانی

روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

سیدداود حسینی نسب

روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Philipp J, Zeiler M, Waldherr K, Truttmann S, Dür W, ...
  • Blair RJR. Responding to the emotions of others: dissociating forms ...
  • Farhadi A, Movahedi Y, Azizi A, GhasemiKeli F, Kariminezhad K. ...
  • Conners CK, Pitkanen J, Rzepa SR. Conners ۳rd Edition (Conners ...
  • Shahin S, Yosefi F, Shahaeuyan A. Normalization and validation of ...
  • نمایش کامل مراجع