تاثیر "مصاحبه انگیزشی گروهی" بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی

مقدمه: بیماران استومی با مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی درگیر هستند. مشکلات باعث اختلال در روند طبیعی کیفیت زندگی آنان شده است. به طوری که با توجه به شرایط خاص خود کیفیت زندگی پایینی را تجربه می کنند. آموزش و مداخلات مناسب می تواند در ارتقا کیفیت زندگی این بیماران تاثیر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش تاثیر مصاحبه انگیزشی گروهی بر کیفیت زندگی بیماران دارای استومی دائمی انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد است که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بر روی ۷۰ بیمار مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی در انجمن استومی ایران و درمانگاه جراحی بیمارستان رسول اکرم در سال ۱۳۹۲ انجام شد. مداخله بر اساس کتاب کار عملی مصاحبه انگیزشی با حضور پرستار (پژوهش گر)، روانشناس آگاه به مصاحبه انگیزشی (به عنوان تسهیل گر گروه) و پرستار آشنا به استومی به صورت گروهی در دو گروه ۱۲نفره و یک گروه ۱۱ نفره انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران استومی شهر هپ بود که قبل و یک ماه بعد از مداخله اندازه گیری شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.۲۰ و آزمون های آماری توصیفی، تی زوجی، تی مستقل و آزمون یومن وایت نی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که مصاحبه انگیزشی، کیفیت زندگی گروه مداخله را در مرحله پس آزمون (سلامت روانی، (۰۰۰۵/۰>P)، سلامت اجتماعی (۰۰۰۸/۰>P)، سلامت معنوی (۰۰۳/۰>P) و سلامت جسمی(۰۰۲/۰>P)) به طور معناداری افزایش داد. همچنین بین مولفه های سلامت اجتماعی، روانی و معنوی و جسمانی در دو گروه شاهد و مداخله تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با اجرای "مصاحبه انگیزشی گروهی" تفاوت معنی داری در نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی دائمی ایجاد شد. به طوری که اجرای این روش با بهبود کیفیت زندگی بیماران دارای استومی همراه می گردد.

کلیدواژه ها:

Motivational interviewing ، Permanent ostomy ، Quality of life ، Nursing. ، مصاحبه انگیزشی ، استومی دائمی ، کیفیت زندگی ، پرستاری