اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر امید به زندگی و تاب آوری زنان مطلقه
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 5، شماره: 6
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-5-6_007
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: طلاق از جمله عوامل گسیختگی و از هم پاشیدگی کانون خانواده است که عواقب بسیاری را برای افراد جامعه داشته و می تواند منشا بسیاری از آسیب های اجتماعی باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری زنان دارای مطلقه شهر قم انجام پذیرفت.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه شهر قم بوده و نمونه پژوهش نیز در برگیرنده ۳۰ نفر از زنان مطلقه در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) بود. روش انجام کار بدین صورت بود که پس از انتخاب آزمودنی ها به روش هدفمند، ۳۰ نفر از زنان مطلقه دارای معیارهای ورود، به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. سپس گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر روی گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا گردیده و داده ها در دو بازه زمانی پیش و پس از اجرای مداخله گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر معنادرمانی بر افزایش امید به زندگی و تاب آوری زنان مطلقه تاثیر گذار بوده و به لحاظ آماری معنی دار است (۰۵/۰ > P). بدین معنی که نمرات امید به زندگی و تاب آوری زنان مطلقه به دنبال ارائه گروه درمانی افزایش داشته است.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر آن است که معنادرمانی گروهی می تواند در کاهش مشکلات و فشارهای روانی زنان مطلقه و به دنبال آن سبب افزایش امید به زندگی و تاب آوری آنان مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا متخصصین حوزه سلامت می توانند با استفاده از معنادرمانی، تاب آوری و امید به زندگی افراد مطلقه را ارتقاء بخشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طیبه پوست چیان
Department of Psychology, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
آمنه سادات کاظمی
Department of Psychology, Tehran Medical Sciences Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
امید رضایی
Department of Psychiatry, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
مریم سادات کاظمی
Department of Clinical Psychology, Tehran, Iranan
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :