تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران

مقدمه: پرستاران به دلیل شیفت های چرخشی و استرس شغلی با مشکلاتی در زمینه سلامت و رابطه با همسر مواجه هستند و یکی از روش های بهبود سلامت و ویژگی های روانشناختی، روش آموزش مثبت اندیشی است. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش پرستاران زن بیمارستان های شهید مفتح و پانزده خرداد شهر ورامین در فصل بهار سال ۱۳۹۸ بودند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت گروهی آموزش مثبت اندیشی دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که در مرحله پیش آزمون بین گروه ها از نظر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰P). به عبارت دیگر، آموزش گروهی مثبت اندیشی باعث افزایش معنی دار بهزیستی روانشناختی (۰۰۱/۰P< ,۶۴۵/۱۲۹F=)، فراهیجان مثبت (۰۰۱/۰P< ,۶۷۹/۱۱۸F=) و کیفیت رابطه زوجین (۰۰۱/۰P< ,۳۲۰/۱۱۲F=) در پرستاران شد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهبود بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران بود. بنابراین، استفاده از روش آموزش گروهی مثبت اندیشی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت به ویژه بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین توصیه می گردد.  

کلیدواژه ها:

Positive Thinking ، Psychological Well-being ، Positive Meta-emotion ، Couple Relationship Quality ، Nurses ، مثبت اندیشی ، بهزیستی روانشناختی ، فراهیجان مثبت ، کیفیت رابطه زوجین ، پرستاران