نقش تعدیل کننده تاب آوری خانوادگی در رابطه بین سلامت روانی و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور

مقدمه: ناباروری با عوارض و پیامدهای منفی متعدد همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده تاب آوری خانوادگی در رابطه بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور بود.  روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به بخش ناباروری بیمارستان خاتم الانبیا تهران درسال ۱۳۹۹-۱۳۹۷ بود. از طریق نمونه گیری در دسترس ۳۶۱ نفر برای شرکت در مطالعه، انتخاب شدند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۹۶)، مقیاس سنجش تاب­آوری خانواده (سکسیبی، ۲۰۰۵) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۹) برای جمع آوری داده­ها استفاده شد. از روش رگرسیون و ۲۳-SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معناداری ۰۱/۰  استفاده شد. یافته ­ها : طبق نتایج حاصل، ضریب همبستگی بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی (۴۶/۰-) و بین تاب آوری خانواده و دلزدگی زناشویی (۳۱/۰-) به دست آمد که همگی در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. ضریب تشخیص R۲-Change  در سطح  ۵ ۰/۰P<  معنادار بود که بیانگر نقش تعدیل­گر تاب آوری خانوادگی در رابطه سلامت روان و دلزدگی زناشویی بود. نتیجه گیری : طبق نتایج، متغیر تاب آوری خانواده در نقش تعدیل کننده بر رابطه بین سلامت روان و دلزدگی زناشویی زنان نابارور اثر مثبت دارد. به عبارت دیگر، سلامت روان در سطوح بالای تاب آوری خانواده، کاهش دلزدگی زناشویی این افراد را پیش بینی می­کند. واژه های کلیدی: سلامت روانی، تاب آوری خانوادگی، دلزدگی زناشویی، ناباروری  

کلیدواژه ها:

Mental health ، Family resilience ، Marital boredom ، Infertility ، سلامت روانی ، تاب آوری خانوادگی ، دلزدگی زناشویی ، ناباروری