مطالعه تطبیقی فرم و محتوا در آثارعلی اکبر صادقی و سالوادور دالی

با در نظر گرفتن این مسئله که هنرمندان در جستجوی خود و ناشناخته های ذهن خود وعالم هستند به تصور این که می توانند درعالم خیال به آن دست یابند و کنکاش کنند تا به مخاطب خاص خود مکنونات ذهنی خود را انتقال دهند ، بطور کلی ذات هنرمند مدرن تحلیل و دریافت ارتباطات و اشتراکات آثار هنری در رابطه با زندگی روزمره از نظر جامعه شناختی و روانشناسانه است . هنرمند مدرن از نظر محتوایی به بررسی تاثیر خیال و رویا که فروید به آن پرداخته است ، به دنبال کشف ضمیر ناخودآگاه هستند منجربه ظهور سبک سوررئالیسم شد.در این پزوهش ضمن ب ررسی تطبیقی اشتراکات فرم و م حتوا در آثار علی اکبر صادقی و سالوادور دالی سعی برآن است تا به درکی عمیق تراز سوررئال در آثاری با محتوای ایرانی دست یافت . با توجه به این که سبک سوررئال درآثاربیشترهنرمندان ایرانی بخصوص معاصرپررنگ است ، اهمیت به پرداختن این پژوهش را با رویکرد تطبیقی دو هنرمند معاصر با توجه به تمایزات ریشه های فرهنگ ی و زیستی را م ی رساند و با روش توصیفی _ تحلیلی ، جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای در پی پاسخ مناسبی به سوالات مطروحه است.ایجاد فضاهای رازآلود در نگارگری ایران و بکارگیری عناصر استلیزه شده ، قرابتی با سوررئالیسم دارد؟اشتراکات آثار صادقی و دالی بیشتر در کدام زمینه ها مطرح می گردد ؟ لازم به ذکر است در مورد پیشینه این پژوهش منابع فراوانی در دست است ولی به صورت موردی از تطبیق آثاراین دوهنرمند یافت نشده است. در پایان این نتیجه حاصل می گردد که صادقی با بکارگیری افسانه ی ریاضی گونه و با بکارگیری روش سنتی به خلق فضاهای سوررئالیستی پرداخته و دالی با تکیه بر ضمیر ناخودآگاه خالق آثارش می باشد.

کلیدواژه ها:

هنر نگارگری ، سوررئالیست ، علی اکبر صادقی ، سالوادور دالی ، فرم و محتوا