بررسی تقسیمات زمانی در متن y کتاب ادبیات مانوی از مری بویس

؛ «زمان» از دیرباز تاکنون بخش مهمی از زندگی فرهنگی، دینی و تاریخی بشر بشمار می رود و با توجه به هر جغرافیا، دین و فرهنگ شامل تقسیم بندی های گوناگون می باشد. همچنین با در نظر داشتن این مسئله به نظر می آید «زمان» و «گاهشماری» در ذهن ایرانیان کهن نیز ماند بسیاری از جوامع دیگر از توالی دوره ها و بخش های جدا از یکدیگر تشکیل شده است که می توان نمونه ی آن را در بررسی بسیاری از متون ایرانی و از جمله متون ایرانی میانه مشاهده کرد. به عنوان نمونه در این متون می توان از تقسیم سال به فصول، ماه ها، هفته ها و... سخن گفت. از آن رو که مسئله ی زمان بخشی از باورهای دینی مردمان را نیز دربرمیگیرد با کنکاش در متون دینی نیز به اهمیت آن و چگونگی تقسیم بندی ها می توان پی برد. در این پژوهش کوشش شده است بخشی از تقسیمات زمانی ایران کهن را بر اساس کتاب ادبیات مانی نوشته ی مری بویس در متن y کتاب مورد بررسی قرار گیرد. متن y چگونگی آفرینش جهان هستی بر اساس دین مانویت را بیان می کند ، با بررسی این متن مشخص است که زمان و گاهشمار در باور مردمان آن ادوار تفاوت چندانی با تقسیم بندی های سایر ادیان به ویژه دین زرتشتی و تقسیم بندی های زمانی کنونی بشر نداشته است.

کلیدواژه ها:

زمان ، متون فارسی میانه ، ادبیات مانوی ، گاهشماری