بررسی وجوه بیانی قصیده لامیه ابوطالب (ع)

ابوطالب (ع) فرزند عبدالمطلب، پدر امام علی (ع) و عموی حضرت محمد (ص)، تکفل حضرت محمد (ص) را بر عهده گرفت و پس از آنکه حضرت محمد (ص) به پیامبری مبعوث گردید و مورد آزار و اذیت کفار و مشرکان قریش قرار گرفت. جانانه ایشان را مورد حمایت قرار داد. ابوطالب (ع) در محاصره شعب، لامیه ای در حمایت از حضرت محمد (ص) سرود که آن را شعبیه هم نامیده اند. این قصیده هر چند که در کتب تاریخی با اختلاف ابیات یاد شده ولی در وجودش هیچ تردیدی نیست بهت رین گواه اسلام و ایمان ابوطالب (ع) است و علمای فریقین به آن استناد کرده اند. این قصیده ۱۲۰ بیتی که به چند زبان از جمله زبان فارسی ترجمه شده در این پژوهش از جهت اشتمالش بر فنون بیانی مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس این پژوهش، در بیست ( ۲۰ ) بیت بررسی شده، سیزده ( ۱۳ ) کنایه و ده ( ۱۰ ) تشبیه و سه ( ۳ ) استعاره وجود داشت که در این میان، کنایه از بسامد بالا و معناداری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

شعر عربی ، بلاغت ، وجوه بیانی ، قصیده عربی ، لامیه ابوطالب