تاثیر هویت شهری در گذرهای تاریخی با رویکرد پیاده محوری نمونه موردی: گذر کوچه اتابکان

 ادراک هویت، درک کیفیتهای فضاهای شهری و احساس تعلق به محیط، اغلب از طریق پیادهروی در محیط قابل دستیابی هستند. ازاین رو هویت پذیری، با ایجاد نقطه مشترکی بین گروهها و نسل های مختلف سبب تشکیل هویت شهر و نتیجتا ارتقاء هویت ساکنین میشود. بافت تاریخی در شهرها یکی از موارد مرتبط با هویت محسوب میشود که متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح است، ازاینرو میتوان پیاده محوری را به عنوان روندی مداخلهای در شهرها در راستای ارتقاء هویت مکان در نظر گرفت. لذا این تحقیق با مطالعات میدانی و با استفاده از روش توصیفی با استناد به متون و مصادیق موجود، تاثیر هویت شهری در گذرهای تاریخی با رویکرد پیاده محوری را در محدوده گذر کوچه اتابکان شیراز را به عنوان هدف خود قرار داده است و پرسشنامهای تهیه گردید که توسط ۱۴۸ نفر از شهروندان پاسخ داده شد. عدد آلفای کرونباخ آزمون پایایی برابر ۹/۹۲% به دست آمد و جهت تحلیل اطلاعات آماری از نرمافزار SPSS استفاده شد که در بخش تحلیلی از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی ساده، تحلیل واریانس و تحلیل عاملی استفاده شده است. با توجه به دادههای به دست آمده، ضریب همبستگی پیرسون ۷۷۶/۰ و سطح معناداری کوچک تر از ۰۵/۰، می‎توان گفت که بین معیارهای هویت شهری و گسترش پیاده محوری رابطه معنی‎دار وجود دارد و بر اساس تحلیل واریانس با سطح معنیداری ۰۰۰/۰ بین سه متغیر پیاده محوری، هویت شهری و بافت‎هایتاریخی رابطه معنادار وجود دارد و درنتیجه با آزمون رگرسیون خطی ساده از بین معیارهای پیاده محوری، معیار شادیبخش بودن با ۷/۳۸ درصد بیشترین تاثیر، معیار راحتی با ۲/۸، معیار انعطافپذیری با ۱/۳، معیار ارتباط با ۶/۲ درصد به ترتیب اهمیت تاثیرگذاری بر متغیر هویت شهری در بافت تاریخی می‎باشند و با استفاده از آزمون تحلیل عاملی با سطح معنیداری ۰۰۰/۰، بین سه متغیر هویت شهری، پیاده محوری و تمایل عابران اثر متقابل معنی‎دار وجود دارد و بر اساس تحلیل واریانس تمایل عابران تاثیر بیشتری نسبت به پیاده محوری بر روی گسترش پیاده محوری دارد.  

کلیدواژه ها:

هویت شهری ، گذرهای تاریخی ، پیاده محوری ، گذر کوچه اتابکان ، شیراز