اثرات تغذیه برگی اسید فولویک و نانو اکسید روی بر برخی ویژگی های رشدی و اسانس گیاه بادرنجبویه Melissa officinalis L.

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی غلظت های مختلف اسید فولویک (صفر، ده و ۲۵ میلی گرم در لیتر) و نانو اکسید روی (صفر،۲۰ و۴۰ میلی گرم در لیتر) بر ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمایی گیاه بادرنجبویه آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با نه ترکیب تیماری و سه تکرار به اجرا در آمد. در ادامه برخی صفات ریخت شناختی (ارتفاع گیاه، قطر ساقه، وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه)، صفات فیزیولوژیکی (سطح برگ و رنگیزه های فتوسنتزی)، صفات بیوشیمایی (فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدان کل)، غلظت پتاسیم، فسفر و محتوای اسانس گیاه بادرنجبویه اندازه گیری شد. کاربرد همزمان اسید فولویک و نانوذرات اکسید روی باعث افزایش معنی دار میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی و محتوای فنول کل گیاه بادرنجبویه گردید. بیشترین مقدار پتاسیم (۵/۲۴ میلی گرم بر گرم وزن خشک) در گیاهان تیمار شده با اسید فولویک ۲۵ میلی گرم در لیتر با نانو اکسید روی ۲۰ میلی گرم در لیتر مشاهده گردید. همچنین، تیمار ۲۰ میلی گرم در لیتر نانو اکسید روی باعث افزایش غلظت فسفر (۱۹/۰ میلی-گرم بر گرم وزن خشک) در برگ های گیاه بادرنجبویه شد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تیمار ترکیبی اسیدفولویک با غلظت ده میلی گرم در لیتر با نانو اکسید روی با غلظت۲۰ میلی گرم در لیتر بیشترین درصد اسانس را با ۲۹/۰ درصد به خود اختصاص داد. چنین به نظر می رسد که کاربرد اسید فولویک و نانو اکسید روی می تواند با بهبود شرایط رشدی گیاه باعث افزایش عملکرد و تولید گیاه دارویی بادرنجبویه شود و از نظر اقتصادی به تولیدکنندگان این محصول کمک نماید.

کلیدواژه ها:

کود آلی ، نانوتکنولوژی ، گیاهان دارویی ، متابولیت های ثانویه ، تغذیه برگی