همبستگی عناصر معدنی خاک بر شدت پژمردگی فوزاریومی و عملکرد گوجه فرنگی در منطقه رامیان، استان گلستان

عوامل متعددی از جمله بیماریهای گیاهی سبب کاهش محصول گوجهفرنگی میشوند. بیماری پژمردگی آوندی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici یکی از مهمترین بیماریهای این محصول است که همه ساله خسارت زیادی را به تولیدکنندگان گوجهفرنگی در سراسر جهان وارد میسازد. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک بر بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی اجرا گردید. بدین منظور تعدادی مزارع مختلف گوجه فرنگی در منطقه رامیان (استان گلستان) به صورت تصادفی انتخاب و نمونه برداری انجام شد. سپس ویژگی های مختلف فیزیکی (هدایت الکتریکی و pH) و شیمیایی خاک (نیتروژن، پتاسیم، فسفر و ماده آلی) اندازه گیری گردید. ارزیابی بیماری نیز با شمارش تعداد مایه ی تلقیح بیمارگر در خاک و مقیاس ظاهری و داخلی پژمردگی فوزاریومی در مزارع مختلف ثبت شد. نتایج نشان داد که همبستگی بین pH با مقدار مایه ی تلقیح بیمارگر اگرچه کم، اما معنی دار بود. در مقابل، همبستگی معنی داری بین EC، نیتروژن، فسفر، پتاسیم و ماده آلی با تعداد مایه ی تلقیح بیمارگر مشاهده نشد. همبستگی های بین EC، پتاسیم و مایه ی تلقیح بیمارگر با مقیاس ظاهری معنی دار بوده است، هم چنین همبستگی بین مقیاس داخلی با تعداد مایه ی تلقیح بیمارگر به صورت مثبت و با فسفر و پتاسیم خاک به صورت منفی مشاهده شد. در مزارع مورد بررسی هیچ گونه همبستگی بین تعداد مایه ی تلقیح بیمارگر با صفات عملکرد چین اول، دوم و عملکرد کل مشاهده نشد، اما همبستگی بین تعداد مایه ی تلقیح بیمارگر با عملکرد چین سوم منفی و معنی داری بوده است. مقیاس داخلی با عملکرد چین اول گوجه فرنگی نیز همبستگی منفی و معنی داری نشان داد.

کلیدواژه ها:

پژمردگی فوزاریومی ، گوجه فرنگی ، ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک ، گلستان