بررسی اثرات توسعه شهری بر مسیلها

گسترش اماکن و تاسیسات شهری در اثر ازدیاد روز افزون جمعیت و تبدیل اراشی کشاورزی به ارازی شهری همواره موجب بروز مشکلات عدیده ای بوده است که در مجموع باعث بر هم خوردن شکل طبیعی اکوسیستم و تعادل هیدرولوژیکی منطقه میگردد. از بین رفتن تعادل هیدرولوژیکی حوضه های آبی نه فقط موجب سیلهای بزرگ و کاهش جریان پایه می شود، بلکه موجب فرسایش خاک، افزایش آلودگی در قسمتهای پایاب و کاهش تغذیه سفره زیر زمینی نیز می گردد و از جمله دیگر پیامدهای گسترش شهری به هم ریختن وضعیت آبراهه های طبیعی است که نقش زهکش و کانال هدایت کننده هرزآبهای دامنه های پرشیب را به سوی رودخانه ها ایفا مینماید به هم ریختن چنین آبراهه هایی همواره احتمال خطرات ناشی از وجود سیل را خواهد داشت. سیلها به طور طبیعی در اثنای وصل سرد مازاد جریان آبها را به آسانی از دشت خارج ساخته و به قسمتهای انتهای حوضه هدایت می نماید. مسیلها در گذشته بخشی از بارشهای حاصل از بارندگی سالیانه و قسمتی از آب قنوات قدیمی را با توجه به محدوده شهری به راحتی دفع می کردند و لیکن در دهه های اخبر با وجود گسترش سرسام آور شهرها به این مسئله توجه چندانی نشده و توسط عده ای افراد سودجو و فرصت طلب به حریم اکثر مسیلها تجاوز گردیده و کاربری آنها را تغییر داده اند. به این معنی که حداکثر موارد بکلی زیر ساختمان و تاسیسات شهری رفته و پاره ی هم تغییر مسیر داده اند به طوری که عملا در وسط شهر مسیلها کارائی لازم را ندارند.

کلیدواژه ها:

سیل ، گسترش شهری ، مسیل