بررسی تحلیلی از مدیریت و سیاست های مسکن در بخش های جامعه اقشار کم درآمد کشور ایران

تامین مسکن در چند دهه ی اخیر یکی از مهم ترین معضلات جامعه و اقشار گوناگون بالاخص خانوارهای کم درآمد کشوربوده است. امروزه در بسیاری از موراد، نداشتن مسکن به معنی بی خانمان بودن نیست، بلکه به معنی عدم مالکیت واحد مسکونیاست و داشتن مسکن به عنوان یک سرمایه گذاری مطمئن و نقطه ایجاد امنیت برای خانوار خصوصا در دوران پیری و بازنشستگیتلقی می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سیاست های مسکن اقشار کم درآمد در ایران میباشد. نوع پژوهش از لحاظهدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابحانه ای مبتنی بر اسناد دولتی ، مقاله ها ،مجله ها، مطبوعات و آمارنامه ها استفاده شده است. از این رو ابتدا به تعریف کلی مسکن ، شاخص هایمسکن و استاندارد مسکن در کشورهای جهان پرداخته شد و سپس سیاست های مسکن اقشار کم درآمد در ایران مورد ارزیابیقرار گرفته است. تامین مسکن در چند دهه ی اخیر یکی از مهمترین معضلات اقشار گوناگون، به ویژه خانوارهای کم درآمد ایرانبوده است. طی چند سال اخیر، به منظور پاسخگویی به انتظارات قانونی و عرفی در زمینه مسکن برای اقشار کم درآمد دولت هاسیاست های مختلفی را در نظر گرفته اند. از مهمترین سیاست ها می توان به سیاست پاک، سیاست مسکن تعاونی، سیاستمسکن اجاره ای (اجاره به شرط تملیک) و مسکن مهر ومسکن اجتماعی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مسکن جامعه کم درآمد ، تامین مسکن ، سیاست های مسکن