تاثیر پساب تصفیه شده بر جذب برخی عناصر توسط چمن در بافت های مختلف خاک

چکیده منابع آب شیرین برای آبیاری در ایران به صورت تدریجی رو به کاهش است. در نتیجه استفاده از پساب فاضلاب و دیگر آب های نامتعارف برای فضای سبز در مناطق خشک و نیمه خشک رو به افزایش است. آبیاری با پساب خصوصیات خاک را تغییر می دهد. بنابراین یک مطالعه موردی برای ارزیابی اثر آبیاری با پساب روی میزان جذب عناصر مغذی و فلزات سنگین یک پوشش چمنی (رقم Dalzj۱ از گونه زوشیاگراس) انجام شد. در این تحقیق اثر تیمارهای مختلف آبیاری با پساب ثانویه تصفیه خانه شاهین شهر، با درصدهای مختلف آب و پساب (۱۰۰درصد آب، ۵۰درصد آب و ۵۰درصد پساب، و ۱۰۰درصد پساب) در سه بافت خاک (لوم شنی، لوم و لوم رسی) بررسی شد. آزمایش در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از پساب برای آبیاری چمن باعث افزایش جذب گیاهی N و Cd می شود. بیشترین مقدار K، Ni، Co و Pb از خاک های آبیاری شده با ۵۰درصد پساب جذب چمن شد. غلظت P، Fe و Zn تحت تاثیر درصد پساب در آب آبیاری قرار نگرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین تیمارهای خاک از لحاظ جذب گیاهی N، P، K، Cd، Co، Ni، Fe و Zn اختلاف معنی داری وجود ندارد. مقایسه میانگین ها، اختلاف معنی داری را در محتوای Pbچمن کشت شده در تیمارهای مختلف خاک نشان داد. اثرات متقابل بافت خاک و درصد پساب نشان داد که در کل، تغییر جذب با افزایش درصد پساب در آب آبیاری خطی نبود و بافت خاک تاثیری در جذب عناصر توسط این رقم زوشیاگراس نداشت. واژه های کلیدی: پساب، جذب گیاهی، بافت خاک، زوشیاگراس