مقایسه الگوریتمهای SEBAL و S-SEBI در برآورد تبخیر و تعرق در منطقه کرج

در این مطالعه دو روش برآورد تبخیر و تعرق توسط تصاویر ماهواره ای مورد مقایسه قرار گرفت. اطلاعات مزرعه ای در تابستان سال ۱۳۸۸ با کشت گیاه ذرت در مزرعه اختصاصی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی واقع در کرج به دست آمد. در این مطالعه شارهای گرمایی سطح زمین توسط بیلان انرژی نسبت بوون در ۶ روز اندازه گیری شد. متعاقبا تصاویر سنجنده مودیس برای برآورد تبخیر و تعرق منطقه با استفاده از دو الگوریتم SEBAL و S-SEBI مورد استفاده قرار گرفت. تفاوت این دو الگوریتم در برآورد شار گرمای محسوس است. نتایج نشان می دهد که ریشه میانگین مربعات خطا در برآورد شار گرمای خالص و شار گرمای خاک به ترتیب ۴۶ و ۴۳ (w/m۲) بوده است. الگوریتم SEBAL قادراست شار گرمای محسوس را نسبت به الگوریتم S-SEBI به مراتب بهتر برآورد نماید و بنابراین شار گرمای نهان نیز بهتر برآورد می گردد. مقدار ریشه میانگین مربعات خطا شار گرمای محسوس و شار گرمای نهان برآورد شده توسط الگوریتم SEBAL به ترتیب ۵۸ و ۳۱ (w/m۲) بوده و این مقادیر در برآورد الگوریتم S-SEBI به ترتیب ۱۱۱ و ۷۴ (w/m۲) هستند. تفاوت بین این دو الگوریتم به دلیل استفاده از داده های هواشناسی در برآورد شار گرمای محسوس و مقاومت ایرودینامیک در الگوریتم SEBAL است. همچنین نتایج حاصل نشان داد تبخیر و تعرق ساعتی برآورد شده توسط الگوریتم SEBAL ، ۰۵/۰میلیمتر در ساعت با مقدار اندازه گیری شده، تفاوت دارد که حدود ۱% تبخیر و تعرق ساعتی می باشد. حال آنکه در الگوریتم S-SEBI این مقادیر به ترتیب ۱۱/۰ و ۱۱ درصد است. تبخیر و تعرق روزانه برآورد شده توسط الگوریتم SEBAL ۴/۰ میلیمتر در روز با مقدار اندازه گیری شده، تفاوت دارد و ضریب توده باقیمانده ۱ درصد است. حال آنکه در الگوریتم S-SEBI این مقادیر به ترتیب ۱ و ۱۲ درصد است.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، بیلان انرژی سطح ، شار گرمای محسوس ، شار گرمای نهان ، شار گرمای خالص