مرور نظام مند عوامل خطر ساز و پیش بینی کننده افکار خودکشی در دانشجویان

خودکشی یک مساله بهداشتی مهم در میان جوانان در سرتاسر جهان است، به طوری که براساس آمارها و پژوهشهای موجود در خارج از کشور، دومین علت عمده مرگ در میان دانشجویان است. مسائل مربوط به روان دانشجویان، متعدد و بسیار چالش برانگیز است و میتواند محیط دانشگاه را درگیر نماید. دانشجویان به عنوان فرهیختگان جوان، اصلی ترین سرمایه های ملی و توسعه اجتماعی هستند و زمانی میتوانند در پیشبرد اهداف مورد نظر موفق باشند که از سلامت روان شناختی لازم برخوردار باشند. هدف پژوهش مطالعه عوامل خطر ساز و پیش بینی کننده افکار خود کشی در دانشجویان ایرانی بود. پژوهش حاضر به روش مرور نظام مند انجام شد. در این مطالعه به بررسی مقالات مرتبط در پایگاه های داخلی، بخصوص پایگاهMagirIran , SID، Iranmedex پرداخته شد. از بین ۳۶۲ مقاله مورد مطالعه فقط ۱۲ مقاله شرایط ورود را داشتند و قابل استناد و دسته بندی در زمینه عوامل خطر ساز و پیش بینی کننده افکار خود کشی در دانشجویان ایرانی بود. شرایط ورود افکار خودکشی، افکار خود کشی در دانشجویان بود. نتایج نشان داد در بررسیهای انجام شده، افکارخودکشی با اختلالات روانی، ویژگی های شخصیتی، و وضعیت تاهل رابطه داشت. افکار خودکشی با اضطراب، افسردگی، مصرف دارو، ناگویی خلقی، روان رنجوری، شکست عاطفی و عاطفه منفی، تنظیم شناختی هیجان ناسازگار، طرحواره ناسازگار اولیه، دلبستکی ناایمن و کمالگرایی رابطه مثبت معنی داری داشت و با برون گرایی، کیفیت زندگی، سلامت معنوی، اعتقادات مذهبی، عاطفه مثبت، تاب آوری، ذهن آگاهی، حس انسجام، تنظیم شناختی هیجان و داشتن معنا در زندگی رابطه منفی معنی داری وجود داشت. همچنین افکار خودکشی در دانشجویان مجرد بیشتر از دانشجویان متاهل بود.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، افکار خود کشی در دانشجویان ، پیش بینی کننده های افکار خود کشی