بررسی آسایش اقلیمی شهر شیراز با استفاده از شاخص های آسایش اقلیمی

اهمیت اقلیم و تاثیر آن در زندگی انسان بر کسی پوشیده نیست. شناخت آسایش زیست اقلیمی در مناطق مختلف جغرافیایی، می تواندبه فرایند برنامه ریزی وتوسعه منطقه کمک نماید. راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی، رابطه مستقیمی با وضعیت اقلیمی دارد.امروزه مطالعات و بررسی های بیوکلیمای انسانی پایه و اساس برنامه ریزی های شهری، عمرانی، سکونتگاهی، معماری، جهانگردی و غیرهمی باشد. شناخت پتانسیل های اقلیمی، به عنوان بستر فعالیت های انسانی، پایه و اساس غالب برنامه ریزی های محیطی و آمایشسرزمین را تشکیل می دهد، چنانچه تضمین توفیق کامل غالب برنامهریزی های توسعه شهری، عمرانی، سکونتگاهی، معماری و جهانگردیهنگاامی به دست می آید که با شناخت آب و هوا و استفاده از توان های گوناگون آن همراه باشد. این پژوهش با هدف شناسایی میزانآسایش اقلیمی شهر شیراز انجام شده است. جهت بررسی وضعیت آسایش اقلیمی شهر شیراز، از شاخص های آسایش اقلیمی (دمای موثراستاندارد، دمای معادل فیزیولوژیک و متوسط آراء پیش بینی شده) استفاده شد. در این پژوهش از متغیرهای اقلیمی دما (درجهسلسیوس)، رطوبت نسبی (درصد)، ابرناکی (اکتا) و سرعت باد (متر بر ثانیه) ایستگاه همدید شیراز جهت بررسی وضعیت آسایش اقلیمیآن استفاده شد. داده های اقلیمی مورد نیاز ایستگاه همدید شیراز طی دوره زمانی ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۸، از سازمان هواشناسی کشور به صورتروزانه تهیه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار ریمن استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که براساس شاخص های دمایموثر استاندارد و دمای معادل فیزیولوژیک و متوسط آراء پیش بینی شده ماه های فروردین، اردیبهشت، آبان و آذر از بیشترین میزانآسایش اقلیمی برخوردارند. با توجه به نایج بدست آمده می توان با استفاده از نرم افزارهای اقلیمی و ترکیب آن با پارامترهای اقلیمیبرای بسیاری از موارد به خصوص مسائل مربوط به آسایش اقلیمی یا محیط زیست استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، دمای موثر استاندارد ، دمای معادل فیزیولوژیک ، شیراز