بررسی و پایش خشکسالی استان بوشهر با استفاده از شاخص های خشکسالی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

خشکسالی یکی از بزرگترین بلایای طبیعی محسوب می شود که فراوانی آن بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک بسیار زیادمی باشد. در این تحقیق از شاخص های RAI ,SPI ,PN و DI به منظور پهنه بندی خشکسالی و تعیین بهترین شاخص در ۶ ایستگاه سینوپتیک در استان بوشهر استفاده شد. داده های بارندگی در طول دوره آماری ۲۸ ساله (۱۳۹۵-۱۳۶۸( موردبررسی قرار گرفت. در نهایت به منظور بررسی خشکسالی ها، نقشه های پهنه بندی با روش کریجینگ تهیه شد. نتایج نشان دادکه در اکثر ایستگاه ها زوج نمایه ها از همبستگی بالایی نسبت به هم برخوردار هستند. همچنین نتایج پهنه بندی حاکی از آنبود که پهنه بندی خشکسالی در همه شاخص ها از روند منظمی در طی دورهی مورد مطالعه تبعیت نمی کند. طبق پهنه بندیبیشترین شدت خشکسالی ها مربوط به سالهای (۱۳۷۸-۱۳۶۸) در ایستگاه های دیلم، برازجان، چاه کوتاه و بوشهر مشاهده شده است. در تمامی ایستگاه ها شاخص های PN و SPI خشکسالی ها را بهتر از دیگر ایستگاه ها نشان می دهد، و همچنین شاخص RAI نیز خشکسالی های بسیار شدید را بهتر معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، پهنه بندی خشکسالی ، شاخص های RAI ، SPI ، PN و DI ، استان بوشهر