رابطه فردگرایی و جمع گرایی با شیوه دانستن مستقل و ارتباطی در دانشجویان ایرانی و آمریکایی

هدف: پژوهش حاضر در پی ارزیابی رابطه میان عوامل فرهنگی و شیوه های شناخت و یادگیری بود.  روش: ۳۹۸ دانشجوی ایرانی و ۲۷۷ دانشجوی آمریکایی از رشته های مختلف دانشگاه های تهران و شمال شرق ایالات متحده وارده مطالعه شدند. برای سنجش شیوه دانستن دانشجویان از پرسشنامه شیوه های دانستن و برای بررسی میزان فردگرایی و جمع گرایی از مقیاس فردگرایی - جمع گرایی استفاده شد.  یافته ها: در هر دو نمونه، شیوه دانستن مستقل با فردگرایی و شیوه دانستن ارتباطی با جمع گرایی همبستگی معنی دار داشت. میانگین نمرات شیوه دانستن مستقل و فردگرایی عمودی به طور معنی دار در دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر و در دانشجویان ایرانی بیشتر از دانشجویان آمریکایی بود.  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه در راستای یافته های قبلی مبنی بر تاثیر ساختارهای فرهنگی بر رویکرد شناختی و نحوه تعامل بین فردی است.

کلیدواژه ها:

Collectivism ، Individualism ، Style of Knowing ، جمع گرایی ، فردگرایی ، شیوه دانستن