ارتباط پیشرفت ریاضی دانش آموزان دختر و پسر ایرانی شرکت کننده در مطالعه تیمز ۲۰۰۳ با متغیرهای فردی و خانوادگی

هدف: پژوهش حاضر به منظور مطالعه عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر و پسر ایرانی که در سومین مطالعه جهانی ریاضی (تیمز ۲۰۰۳) شرکت کرده بودند، انجام شد. روش: در یک ارزیابی علی، از داده های به دست آمده از دانش آموزان دختر و پسر در سومین مطالعه جهانی ریاضی (تیمز ۲۰۰۳) استفاده شد. ارزیابی با استفاده از روش تحلیل مسیر و بررسی متغیرهای فردی مانند خودپنداره ریاضی و نگرش به ریاضی و متغیر وضعیت اقتصادی – اجتماعی خانواده صورت گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر نشان می دهد که متغیرهای وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده، خودپنداره ریاضی و نگرش نسبت به ریاضی مجموعا ۰/۰۶% و۰/۰۷% از واریانس پیشرفت ریاضی را به ترتیب در دختران و پسران دانش آموز ایرانی تبیین می کند. همچنین متغیرهای وضعیت اقتصادی- اجتماعی و خودپنداره ریاضی در دانش آموزان دختر ایرانی ۰/۰۲۵%  و در دانش آموزان پسر ایرانی ۰/۱۶% از متغیر نگرش به ریاضی را تبیین می کند. نتیجه گیری:  متغیرهای خودپنداره ریاضی، نگرش به ریاضی و وضعیت اقتصادی – اجتماعی خانواده می توانند اثرات مستقیم و غیرمستقیم قابل ملاحظه ای بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان دختر و پسر ایرانی شرکت کننده در تیمز ۲۰۰۳ داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Mathematics achievement ، Socioeconomic status ، Math self - concept ، Attitude towards math ، Path analysis ، پیشرفت ریاضی ، وضعیت اقتصادی– اجتماعی ، خودپنداره ریاضی ، نگرش به ریاضی ، تحلیل مسیر