پایایی قسمت اختلالات مصرف مواد در نسخه فارسی مصاحبه تشخیصی جامع بین المللی (CIDI): یک مطالعه چند مرکزی

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 187

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICSS-7-2_005

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

چکیده مقاله:

هدف: هدف این مطالعه، ارزیابی پایایی قسمت سوء مصرف مواد در نسخه فارسی مصاحبه تشخیصی جامع بین المللی (CIDI) به وسیله یک مطالعه چند مرکزی در ایران بود.  روش: جمعیت مورد مطالعه ۱۰۱ نفر از بیماران سرپایی و بستری انتخاب شده از پنج مرکز روانپزشکی تهران بودند. مصاحبه با آزمودنی ها به وسیله روانشناسان آموزش دیده انجام شد. (CIDI( کامل برای ۶۵ نفر و مدول مصرف مواد آن برای ۳۶ نفر اجرا گردید. برای ارزیابی پایایی آزمون- باز آزمون، سه تا هفت روز پس از مصاحبه اول، مصاحبه دوم برای تمام بیماران به وسیله فرد دیگری اجرا و نتایج با استفاده از آمار کاپا و یول تجزیه و تحلیل شد.  یافته ها: در مجموع پایایی تشخیص اختلالات مصرف مواد در (CIDI( کامل بهتر از مدول مصرف مواد بود. در (CIDI( کامل در هر دو سیستم تشخیصی (DSM-IV( و (ICD-۱۰(، کاپای ۰/۵ یا بیشتر و آماره یول عموما بالاتر از آن به دست آمد و در بین اختلالات مختلف مواد، وابستگی به اوپیویید بیشترین کاپا (۰/۶۴) را داشت. در CIDI مدول مصرف مواد بیشترین پایایی با توجه به نتایج کاپا و یول، به وابستگی به حشیش مربوط بود (کاپا=۰/۴۱،یول=۰/۶).  نتیجه گیری: در مجموع پایایی (CIDI) کامل برای تشخیص اختلالات مصرف مواد بهتر از مدول مصرف مواد بود. پایایی ضعیف به خصوص در مدول مصرف مواد، ممکن است به نحوه نمونه گیری و شیوع بسیار بالای اختلال مربوط باشد.

کلیدواژه ها:

Composite international diagnostic interview (Cidi) ، Substance abuse ، Reliability ، مصاحبه تشخیصی جامع بین المللی (CIDI) ، اختلالات مصرف مواد ، پایایی

نویسندگان

فریبا عربگل

گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.

جواد علاقبندراد

گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

ونداد شریفی

گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

میترا حکیم شوشتری

گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

امیر شعبانی

گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

رزیتا داوری آشتیانی

گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

زهرا شهریور

گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

الهام شیرازی

گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

همایون امینی

گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

حسین کاویانی

گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.