تاثیر همزمان فعالیت تمرینی منظم و ویتامین D بر سطح مالون دی آلدئید بافت قلب در رت های نر قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 316

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPPL01_071

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه :اثرات بیولوژیک ترکیبات اکسید کننده قوی در بدن انسان ، تحت کنترل عوامل آنتی اکسیدان است . اختلالدر عمل اندام ها ممکن است نتیجه واکنش هایی میان رادیکال های آزاد با غشاء سلول ها باشد . معلوم شده است کههدف اصلی رادیکال های اکسیژن لیپیدهای غشاء سلول ها می باشد . بافت های بدن حاوی آنتی اکسیدان های مهمیمانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) می باشند ، ازاین رو بافت های طبیعی نسبت به صدمات اکسیداتیو مقاومند .مطالعات ، اثر ورزش را بر بهبود وضعیت آنتی اکسیدان ها و ممانعت ازصدمات اکسیداتیو نشان داده اند . هدف از مطالعه حاضر ، بررسی آسیب پذیری سلول های میوکارد و ارزیابی آنزیم هایآنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های نر می باشد. مواد و روش ها : ۶۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۲۰ گرم و ۱۰-۸ هفته ای به طور تصادفی به ۱۰ گروه n=۶ مطابق با مداخلات استرس، ویتامین D و فعالیت تمرینی منظم، شامل گروه شاهد ، آب اکسیژنه H(۲)O(۲)(H)، آب اکسیژنه دو برابر (۲H(۲)O(۲)(۲H، آب اکسیژنه + ویتامین دی (HD)، آب اکسیژنه دو برابر + ویتامین دی (۲HD)، آب اکسیژنه + تمرین (HE)، آب اکسیژنه دوبرابر + تمرین (۲HE)، ۲)، آب اکسیژنه + تمرین + ویتامین دی (HDE)، آب اکسیژنه دو برابر + تمرین + ویتامین دی (۲HDE) و نهایتا دی متیل سولفوکساید + سالین (DMSO) تقسیم و به مدت ۸ هفته تحت پروتکل مداخله قرار گرفتند سپس غلظت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلباندازه گیری و با استفاده از تجزیه وتحلیل واریانس سه طرفه تحلیل شد . سطح معنی داری برابر ۰.۰۵ در نظر گرفته شد.نتایج :یافته ها نشان داد که تمرین باعث افزایش SOD و GPX شد اما افزایش کاتالاز معنادار نبود همچنین تعاملتمرین با ویتامین D نیز باعث افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی شد ولی در گروه هایی که تمرین و مکمل نداشتند این آنزیم ها افزایش پیدا نکرد ولی غلظت مالون دی آلدئید MDA در این گروه ها افزایش یافت. همچنین از سویدیگر تلفیق تمرین ، ویتامین d و آب اکسیژنه تاثیر هم افزایی در مهار فعالیت پروتئین fas دارد ، و در حفاظت وپیشگیری از عوارض ناشی از آپپتوز و التهاب میوکارد موثر است. نتیجه گیری:در رابطه با مصرف دوزهای مختلف (H(۲)O(۲ در مقایسه با گروه تمرین و D به تنهایی و یا گروه کنترل نشان داده شد که ترکیب تمرین استقامتی و D باعث افزایش معنادار و خیلی بیشتری در فعالیت آنزیم های SOD و GPX می شود.

نویسندگان

مهدی پیروز

گروه تربیت بدنی، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران

یونس خادمی

گروه تربیت بدنی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهیدان پاکنژاد یزد

محمدامین معقول

گروه تربیت بدنی، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران

حسین طهماسبی آبدر

کارشناس تربیت بدنی

منوره ایرانمنش

گروه تربیت بدنی، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران