تاثیرشبکه های ارتباطی مجازی بر گرایش به ورزش در دوران کرونا دانش آموزان شهر شاهرود

شبکه های ارتباطی از ابزارهای مهم توسعه و ایجاد علاقه و گرایش به ورزش هستند که در تحقق بسیاری از اهداف گرایشبه ورزش اثرگذارند. هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی تاثیر شبکه های ارتباطی مجازی بر گرایش دانش آموزان به ورزش دردوران کرونا می باشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهرستان شاهرود به تعداد ۶۵۰ نفر بود؛ که بر اساس جدول مورگان، بطور تصادفی ۲۴۲ نفر آنها به عنواننمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ویژگی های جمعیت شناختی، میزان و نحوهکاربری گوشی هوشمند در زمینه ورزش با ۴۴ گویه، پرسشنامه انگیزه های فردی با ۲۲ گویه و پرسشنامه عوامل موثر بر استفاده ازگوشی هوشمند در زمینه ورزش با ۴۴ گویه که پنج بعد ادراکی، ورزشی، تکنولوژیکی، فردی و اجتماعی و مولفه های مربوطه رامی سنجد، استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید ۱۵ تن از متخصصین مدیریت ورزشی قرار گرفت و پایاییآن در یک مطالعه مقدماتی با ۳۰ آزمودنی و با آلفای کرونباخ ۰/۸۴ محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، ازروشهای آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف، تی تک گروهی و تحلیل واریانس با کمک نرم افزار SPSSاستفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد تنوع و گستردگی شبکه های ارتباطی مجازی، دسترسی آسان به شبکه های ارتباطیمجازی، اعتماد به فضای مجازی، صداقت شبکه های ارتباطی مجازی، به صرفه بودن شبکه های ارتباطی مجازی بر گرایش دانشآموزان پسرمقطع متوسطه دوم به ورزش تاثیر معنی دار دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه های مجازی ، گرایش به ورزش ، کرونا ، دانش آموز