تشخیص و درمان وبا از منظر حکمای طب ایرانی

سابقه و هدف: وبا از بیماری های عفونی واگیرداری است که در طول تاریخ مشکلات زیادی را برای جوامع انسانی به وجود آورده است و هنوز ریشه کن نشده و شاهد بروز همه گیری هایی از این بیماری در مناطق مختلف جهان و در کشورمان هستیم. هدف از این مطالعه تعیین ویژگی های تشخیصی و درمانی وبا از منظر حکمای طب ایرانی است. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مروری کتابخانه ای است که با بررسی متون و مقالات تاریخی طب ایرانی و طب رایج و همچنین بانک های اطلاعاتی همچون جهاد دانشگاهی SID, Noormags, ,Iran medex ,Irandoc, Google Scholar, PubMed صورت گرفته است. یافته ها و نتیجه گیری: طب ایرانی که از پشتوانه غنی و منابع مکتوب به جا مانده از حکیمان بزرگی چون علی بن ربن طبری، محمدبن زکریای رازی، علی بن عباس اهوازی، ابوعلی سینا، جرجانی، عقیلی علوی شیرازی و غیره برخوردار است، علت پیدایی "تب وبایی" را "تب هایی که از تباهی آب و هوا پدید می آیند"، بیان می کند. براساس نظرات حکمای طب ایرانی"تب وبایی" از تغییر و دگرگونی بد در حالت هوا و آب و آمیخته شدن بخارهای بد از درون زمین با هوا و ایجاد "هوای وبایی"به وجود می آمد. علت به وجود آمدن هوای وبایی را عدم جابه جایی هوا در میان درختان و گورستان ها، وجود برکه های راکد و باتلاق های متعفن، ماندن کشتگان بی کفن و متعفن شدن آنها در پی جنگ ها و خونریزی ها و جنازه های بیماران وبایی، و تغییر مزاج فصول سال ذکر کرده اند. تب وبایی مورد اشاره حکمای ایرانی فراتر از بیماری وبایی بوده که ما امروزه می شناسیم و شامل چند بیماری واگیر از جمله وبا، طاعون، آبله و سرخک بوده است.  

کلیدواژه ها:

Cholera ، Havaye Vabaei ، Tabe Vabaei ، Traditional medicine ، Persian medicine ، وبا ، هوای وبایی ، تب وبایی ، طب ایرانی ، طب سنتی