رابطه ابعاد رضایت از زندگی و بهزیستی روانشناختی درنوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ابعاد رضایت از زندگی و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر قزوین بود. نمونه مورد بررسی ۲۱۳ نفر از دانش آموز بود که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار (پژوهش مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف ( ۱۹۸۰ ) و مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی (هوبنر، ۲۰۰۱ بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رضایت از خود و بهزیستی روانشناختی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و ۰/۰۵۰ درصد واریانس مربوط به بهزیستی روانشناختی به وسیله بعد رضایت از خود تبیین می شود. از این اطلاعات میتوان در راستای برنامه ریزی آموزشی و مداخلات درمانی جهت افزایش رضایت زندگی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، بهزیستی روانشناختی ، دانش آموزان دوره