مروری بر ویژگی های نظری زوج درمانی شناختی رفتاری

زوج درمانی شناختی رفتاری CBCT از زوج درمانی رفتاری تکامل یافته و مطابق با روندهای دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در زمینه کلی رفتاردرمانی است و هدف از آن ادغام عوامل شناختی در مفهوم سازی رفتارهای ناسازگار می باشد. زوج درمانی شناختی رفتاری ( CBCT ) رویکردی پیشرفته و متمرکز بر بافت است که راهبردهای مبتنی بر شواهد برای کار با پریشانی زوجین و نیز آسیبشناسی فردی در روابط پریشان، ارائه می کند. در پژوهش مروری حاضر، خصوصیات نظری متمایز این روش کاملا یکپارچه ارائه شده است. CBCT به طور قابل-توجهی تمرکز سنتی CBT بر شناخت ها و رفتارها را گسترش داده تا به همان اندازه بر هیجان ها، تفاوت های فردی، آسیب پذیری های پایدار و نیز آگاهی از اهمیت محیط و بافت گسترده تر برای روابط زوجین تاکید کند. این رویکرد به طور قابل ملاحظه ای درک شناختی از پریشانی و رضایت زوجین را گسترش داده است. مدل CBCT پیشنهاد می کند که علاوه بر تغییر رفتاری، در بعضی مواقع تغییر شناختی به تنهایی ممکن است رضایت زوجین از رابطهرا افزایش دهد. اگر زوجین رفتار یکدیگر را به شکلی متفاوت تفسیر یا درک کنند، ممکن است پریشانی رابطه آنها حتی بدون تغییر رفتاری، کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

درمانی شناختی رفتاری (CBCT) ، هیجان ، پریشانی