تناسب مدل جایگزین اختلالات شخصیت نسخه پنجم راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی با خودشیفتگی آسیب پذیر و بزرگ منش

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 226

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSHST-17-2_002

تاریخ نمایه سازی: 20 آذر 1400

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر با هدف بررسی تناسب مدل جایگزین اختلالات شخصیت با خودشیفتگی آسیب­پذیر و بزرگ­منش بود.روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود   بدین منظور ۲۶۱ دانشجوی دانشگاه تبریز به روش تصادفی خوشه­ای انتخاب و ابزارهای پژوهش، شامل سیاهه شخصیت راهنمای آماری و تشخیصی و مقیاس خودشیفتگی مرضی را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد مولفه­ها و نمره کل خودشیفتگی آسیب­پذیر با همه صفات شخصیتی نابهنجار همبسته بوده، ولی مولفه­ها و نمره کل خودشیفتگی بزرگ­منش، عمدتا با صفات شخصیتی مخالفت­ورزی و روانپریش­خویی همبستگی مناسب داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون خودشیفتگی آسیب­پذیر نشان داد صفات شخصیتی عاطفه منفی، مخالفت­ورزی، نابازداری و روانپریش­خویی پیش­بین نمره کل خودشیفتگی آسیب­پذیر بوده و در پیش بینی مولفه های خودشیفتگی آسیب پذیر نیز چهار صفت شخصیتی فوق پیش­بین عزت نفس مشروط؛ صفات گسلش و روانپریش­خویی پیش­بین پنهان­سازی خود؛ روانپریش­خویی پیش­بین ناارزنده سازی؛ صفات عاطفه منفی، گسلش و نابازداری پیش­بین خشم محق­بودن هستند. در زمینه خودشیفتگی آسیب­پذیر نتایج رگرسیون نشان داد صفات مخالفت­ورزی و روانپریش­خویی پیش­بین نمره کل خودشیفتگی بزرگ­منش بوده و در زمینه مولفه های این نوع خودشیفتگی نیز صفت مخالفت­ورزی پیش­بین بهره کشی؛ صفت روانپریش­خویی پیش­بین خودارتقایی و همچنین پیش بین خیالبافی هستند. یافته­ها همسو با مطالعات قبلی دلالت بر این دارند که برخلاف مدل پیشنهادات مدل جایگزین اختلالات شخصیت به غیر از صفت مخالفت ­ورزی برای ملاک B اختلال شخصیت خودشیفته، صفات شخصیتی نابهنجار دیگری نیز در اختلال خودشیفتگی دخیل اند و مدل جایگزین پیشنهادی به صورت نسبی برای خودشیفتگی بزرگ­منش تناسب داشته و با  خودشیفتگی آسیب پذیر تناسب ندارد.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی آسیب پذیر ، خودشیفتگی بزرگ منش ، مدل جایگزین اختلالات شخصیت

نویسندگان

عیسی حکمتی

استادیار گروه روانشناسی دانشگاه مراغه، مراغه، ایران

جلیل باباپور

استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مهدی ایمانی

استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران