تامین آب استان سیستان و بلوچستان با بهره گیری از پتانسیل حوضه های جنوبی بلوچستان

بحران تامین آب و خصوصا آب آشامیدنی در استان های مرزی و از جمله استان سیستان و سیستان باعث مهاجرتاهالی مرزی کشور شده و این امر مخاطرات بسیاری را به دنبال خواهد آورد. از منظر حفاظت از مرزهای جنوبشرق کشور، موضوع تامین آب برای حداقل ۶ شهر و ۹۰۰ روستا با جمعیتی بالغ بر ۶۰۰ هزار نفر در استانسیستان و بلوچستان و به تبع آن جلوگیری از مهاجرت این مرزداران بسیار حایز اهمیت است.توسعه پایدار استان سیستان و بلوچستان و عبور مطمئن از چالش تامین آب، منوط به توجه به همه منابع آبیدر دسترس این منطقه اعم از پتانسیل های آب سطحی، زیرزمینی، سفره های عمیق و نیز انتقال از حوضه هایمجاور و یا شیرین سازی و انتقال از آب دریا است.بررسی های انجام شده نشان می دهد که با لحاظ همه سدهای مخزنی ساخته شده و یا در حال ساخت و سایر مصارفهمچنان سالانه بالغ بر ۴۰۰ میلیون مترمکعب از پتانسیل آبی حوضه آبریز جنوب بلوچستان به دریا میریزد. این درحالی است که در صورت بهره گیری از سازههای تنظیم کننده جریان نظیر سدهاس مخزنی خصوصا در ارتفاعاترودخانه رابج و یا بهره گیری از مخازن ساحلی امکان تنظیم بخش معناداری از پتانسیل آبی مازاد حوضه آبریز جنوببلوچستان و انتقال آن بکمک ایستگاه های پمپاژ و خط لوله به سمت شهرهای ایرانشهر، زاهدان، زابل و مناطق جمعیتیمسیر سامانه انتقال آب میسر است. در این مقاله تلاش گردیده است تا ضمن معریی تکنیک مخازن ساحلی برایتنظیم آب رودخانه هایی که محل مناسبی برای تنظیم در ارتفاعات ندارند تعدادی از ساختگاه های قابل طرح برایاحداث سد مخزنی و تنظیم برای مصارف شرب استان معریی گردد.

کلیدواژه ها:

حوضه آبریز جنوب بلوچستان ، مخازن ساحلی ، سدهای مخزنی ، چاه نیمه ، زابل ، ایرانشهر ، زاهدان ، رابج