مقایسه اثر ضدعفونی کنندگی اشعه ماوراءبنفش و ماده شیمیایی کورنکس بر سطوح اتاقهای عمل بیمارستان سوختگی شهید صدوقی یزد

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 250

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBS-11-1_006

تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1400

چکیده مقاله:

  سابقه و اهداف : برای جلوگیری از پخش عوامل بیماری زا در محیط بیمارستان روشهای بهداشتی مناسبی برای ضدعفونی سطوح آلوده لازم است. یکی از روشها استفاده از مواد شیمیایی است که وقت گیر و زحمت دار بوده و برای کارکنان و محیط هم مضر است. تحقیقات در مورد روشهای مختلف ضدعفونی سالهای زیادی است که انجام می شود. نور UVC (۱۰۰ تا ۲۸۰ نانومتر) برای ضد عفونی آب، روی سطوح و هوا استفاده می شود ولی دوز کشنده لازم برای میکروبهای مختلف متفاوت است. در این تحقیق دوز حاصل از لامپهای UVC موجود در اتاقهای عمل بیمارستان سوختگی شهید صدوقی یزد (با طول موج nm ۲۵۴) اندازه گیری و میزان ضد عفونی کنندگی آن با ماده شیمیایی کورنکس مقایسه گردید.   روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی انجام گرفت. میزان تابش رسیده به قسمتهای مختلف اتاق با تقسیم بندی کف اتاقها بفواصل Cm ۵۰ در ارتفاع ۸۰ سانتیمتر بعد از ۱۴ ساعت روشن بودن لامپها اندازه گیری شد. همچنین میزان تابش UVC در محل های خاصی که از پیش تعیین شده بود(۱۵ محل) مانند روی میز، روی تخت، داخل قفسه و ... نیز اندازه گیری شد. نمونه های میکروبی از سطوح اتاقهای عمل قبل و بعد از تمیز کردن استاندارد بیمارستان، تابش UVC و ضدعفونی کننده کورنکس برداشته شد. نمونه ها با استفاده از پلیت های تماسی استاندارد جمع آوری شده و با یکدیگر مقایسه گردیدند.   یافته ها: نتایج نشان داد که دوز رسیده به قسمتهای مختلف کف اتاقهای عمل بین صفر تا ۳۷۹۵۱ ژول بر متر مربع بوده است. آزمایشات نشان داد که UVC تعداد کلونی ها را روی سطوح اتاق های عمل ، از متوسط cfu/sample ۸۰/۶۴ به cfu/sample ۶۷/۴۱ تقلیل میدهد و بعد از ضدعفونی اضافی شیمیایی با کورنکس به cfu/sample ۵۳/۱۶ کاهش پیدا میکند. بنابراین مشخص گردید که استفاده از UVC و ضدعفونی کننده کورنکس به تنها یی و یا در ترکیبهای مختلف تعداد کولونی های سطحی را بطور معنی داری کاهش می دهند( برای هر دو ۰۰۱/۰ P< ).   نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده مشخص شد که در حداقل نیمی از اتاق میزان دوز تقریبا صفر بوده ولی در نزدیکی لامپها بعلت طولانی بودن زمان استفاده ، میزان دوز حتی از میزان دوز لازم برای غیرفعال سازی مقاومترین ویروسها بیشتر است. به این ترتیب نتیجه گیری شد که بایستی در تعداد و محل نصب و زمان روشن بودن لامپهای ضدعفونی کننده UVC تجدید نظر بعمل آید و متناسب با دوز لازم استاندارد برای تمام نقاط اتاق تنظیم گردد. از طرف دیگر UVC برای ضدعفونی سطوح کاملا در سایه مانند زیر تخت موثر نیست. بنابراین نور UVC بایستی بهمراه ضدعفونی کننده های شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد.  

نویسندگان

سیداحمد فلاحتی

Shahid Sadoughi University of Medical sciences Yazd, Iran

محمدتقی نوربالا

Shahid Sadoughi University of Medical sciences Yazd, Iran

مهدی ملک

Shahid Sadoughi University of Medical sciences Yazd, Iran